Κάθε κυκλοφορία των Neurosis είναι από μόνη της γεγονός για τον ευρύτερο σκληρό ήχο. Αυτό συμβαίνει απολύτως δικαιολογημένα, καθώς η μπάντα στην τριαντάχρονη διαδρομή της έχει διαγράψει μια απίθανη πορεία, ξεκινώντας από το εντελώς ακατέργαστο hardcore των μέσων της δεκαετίας του ’80 και σταδιακά, μέσα σε λίγα χρόνια, διαμορφώνοντας το ιδιαίτερο post-everything ηχητικό μεγαλούργημα τους. Μόνο τυχαίο λοιπόν δεν είναι το γεγονός ότι κάθε δίσκος τους δημιουργεί ένα θόρυβο γύρω του, άλλωστε καθένας από αυτούς είναι σημαντικός για τον metal και όχι μόνο ήχο (ακόμα και το Rolling Stone αφιέρωσε πρόσφατα ένα μεγάλο κομμάτι στο γκρουπ με αφορμή τη νέα κυκλοφορία του).
Τέσσερα χρόνια πέρασαν από το προηγούμενο πόνημα τους Honor Found In Decay το οποίο άφησε με ανάμεικτα συναισθήματα κάποιους, ενώ για κάποιους άλλους (μεταξύ των οποίων και ο υπογράφων) ήταν μια άκρως ικανοποιητική δουλειά. Ο δίσκος εκείνος στάθηκε η αφορμή για να ταξιδέψει για πρώτη φορά το συγκρότημα στη χώρας μας, δίνοντας ένα ανεπανάληπτο show (τον Ιούλιο του 2014 στο Fuzz), το οποίο συγκλόνισε όσους γενναίους βρέθηκαν στον χώρο (θυμηθείτε εδώ τι είχαμε γράψει τότε).
Το Fires Within Fires είναι το ενδέκατο τους άλμπουμ (δωδέκατο αν υπολογίσουμε και το συνεργατικό LP Neurosis & Jarboe) και περιέχει μόλις 5 συνθέσεις. Όχι δεν πρόκειται για EP, αλλά για κανονικό full length (διάρκειας 40 λεπτών). Οι Neurosis, ως γνωστόν, φημίζονται για τις μακροσκελείς συνθέσεις τους, οπότε παρότι λίγα τα κομμάτια ο δίσκος είναι χορταστικός.
Το ξεκίνημα είναι ελαφρώς μουδιασμένο καθώς το εναρκτήριο Bending Light, ενώ είναι μια καθόλα αξιόλογη σύνθεση, που φέρει όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των Neurosis, μοιάζει να μην απογειώνεται τελικώς, μένοντας απλώς ένα καλό κομμάτι. Η συνέχεια είναι σαφώς διαφορετική, το A Shadow Memory έρχεται αμέσως μετά και βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Ένα ισοπεδωτικό κομμάτι που μας θυμίζει όλα όσα αγαπήσαμε στους Neurosis. Το τραχύ, σκοτεινό, δύσθυμο, με μανιασμένα φωνητικά Fire Is The End Lesson, διατηρεί στα ύψη τις εντάσεις. Με το mid tempo Broken Ground οι μελωδίες έρχονται σε πρώτο πλάνο, πριν βέβαια τo αναμενόμενο ξέσπασμα, που δίνει άλλη κατεύθυνση στο κομμάτι. Το θαυμάσιο Reach έρχεται σαν κάθαρση για τις ψυχές μας, στο φινάλε του δίσκου. Ένα κομμάτι με όμορφες μελωδίες και καθαρά φωνητικά, βρίσκει το σχήμα σε μια ακόμη κορυφή για τη δισκογραφία του. Ο θυμός και η ένταση καταλαγιάζουν παρουσιάζοντας το πιο ήπιο πρόσωπο της μπάντας.
Πού καταλήγει η ακρόαση του Fires Within Fires; Το συμπέρασμα είναι ένα: οι Neurosis είναι ακόμα ακμαίοι και ισχυροί. Στη νέα τους δουλειά συναντούμε όλα αυτά που έχουν χαρακτηρίσει την πορεία του γκρουπ και αναζητούμε σε κάθε νέο πόνημα τους. Βεβαίως, δεν μιλάμε για έναν εύκολο δίσκο, άλλωστε κανένας δίσκος τους δεν υπήρξε εύκολα προσβάσιμος για κάποιον που δεν έχει τουλάχιστον κάποια οικειότητα με το μουσικό σύμπαν της μπάντας. Άλλο ένα λιθαράκι στη μυθική δισκογραφία του σχήματος από την Καλιφόρνια, προστίθεται με το νέο τους LP και παράλληλα λειτουργεί σαν βάλσαμο για τους οπαδούς τους που αναμένουν κάθε νέα τους ηχογράφηση με μεγάλη αδημονία.
Κλείνοντας, δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στους συντελεστές, άλλωστε αυτοί είναι που έχουν κάνει το γκρουπ σπουδαίο και το έχουν οδηγήσει σε μια διαδρομή χωρίς εκπτώσεις. Είναι πολύ τυχεροί οι Neurosis που έχουν στις τάξεις τους δυο ισάξιους frontmen. Scott Kelly και Steve von Till συμπληρώνουν ο ένας τον άλλο, το συγκεκριμένο δίδυμο μάλιστα φαίνεται τόσο δεμένο που κάποιες φορές μοιάζει σαν οι δυο τους να αποτελούν έναν οργανισμό. To rhythm section των Jason Roeder – Dave Edwardson (αμφότεροι από το αρχικό line up) είναι υποδειγματικό όπως πάντα, η δουλειά τους πραγματικά είναι αξιέπαινη. Τέλος, ο Noah Landis στα πλήκτρα και στις ατμόσφαιρες είναι καίριος και ουσιαστικός για άλλη μια φορά. Όσο για την παραγωγή, αυτή διατηρείται στα υψηλά standards που μας έχουν συνηθίσει, άλλωστε ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει και έτσι η (μόνιμη πια) συνεργασία τους με τον τιτάνα Steve Albini μετρά σχεδόν 20 χρόνια! Ελπίζουμε να συνεχιστεί για πολλά χρόνια ακόμα. Οι Neurosis είναι γερό σκαρί και έχουν να μας χαρίσουν πολλά ταξίδια ακόμα.
8/10
