Παρασκευή, 11 Ιουλίου 2014 08:43

The Brian Jonestown Massacre – Revelation (A Records, 2014)

Written by 

Ο Αnton Newcombe πέρασε οριστικά την πειραματική φάση του. Πρώτα το Aufheben (2011), τώρα το Revelation έρχονται να το πιστοποιήσουν με τον καλύτερο τρόπο. To νέο αυτό άλμπουμ των The Brian Jonestown Massacre ηχογραφήθηκε στο σύνολό του στο στούντιο του Newcombe στο Βερολίνο. Αυτός είναι που έχει αναλάβει την παραγωγή, ηχογράφηση, μίξη και, όπως όλοι μπορείτε να φανταστείτε, την σύνθεση του υλικού του δίσκου. One man show, θα έλεγε κανείς, αν και κάτι τέτοιο θα αδικούσε την απόδοση των λοιπών μελών, που είναι πολύ καλή πράγματι.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή: ο Newcombe δεν ανακαλύπτει εκ νέου τον τροχό με αυτό το νέο δίσκο. Μικρό όμως το κακό, αφού το Revelation είναι ένα τυπικά καλός δίσκος των BJM, με όλα τα θετικά που αυτό συνεπάγεται. Οι BJM δεν είναι ένα κοινό συγκρότημα: ο Newcombe έχει αυτό το μοναδικό ταλέντο να γράφει απλούστατα θέματα και μελωδίες, κάνοντάς τα να ηχούν μοναδικά. Η πεμπτουσία της pop/rock μουσικής, θα μπορούσε να πει κανείς, αλλά στην πραγματικότητα η μουσική των BJM είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό. Τα στοιχεία που την χαρακτηρίζουν είναι η άλλοτε σκοτεινή, άλλοτε ερωτική, άλλοτε – σπανιότερα - ανάλαφρη (ποτέ φωτεινή πάντως) ατμόσφαιρα, που νιώθεις ότι σε περιτριγυρίζει, αλλά και το συναίσθημά που βγάζει. Τίποτα από αυτά όμως δεν γίνεται με τρόπο κραυγαλέο, αλλά με ήπιο, σχεδόν νωχελικό. Αυτό το τελευταίο στοιχείο, είναι το κατ’ εξοχήν αποτύπωμα που έχει αφήσει η ψυχεδέλεια στον ήχο του Newcombe. Όμως ο τόσο ταλαντούχος αυτός μουσικός ποτέ δεν παγιδεύτηκε στην ψυχεδέλεια. Σίγουρα αυτή καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τον ήχο του, όμως «όλα τα λεφτά» είναι ο τρόπος που αυτή αναμιγνύεται με άλλες, πάντοτε ενδιαφέρουσες επιρροές (το καλό γούστο στην μουσική είναι κάτι για το οποίο ο Newcombe μπορεί να περηφανεύεται).

Στην περίπτωση του Revelation, οι επιρροές αυτές προέρχονται τόσο από την εναλλακτική σκηνή της Βρετανίας δεκαετίας του ’80, φτάνουν όμως έως και το krautrock. Το τελευταίο κάνει την εμφάνισή του στον δυνατό ρυθμό του εναρκτήριου Vad Hände Med Dem?, ανακατεμένο με μία μελωδία στα φωνητικά που θα μπορούσε να προέρχεται από τους Ride, ένα κιθαριστικό θέμα που τείνει προς το garage και η ενορχήστρωση μου φέρνει στο μυαλό διάφορα new wave ακούσματα και, όχι δεν αστειεύομαι! Περιττεύει βέβαια να πω ότι πρόκειται για μία από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου. Το krautrock όμως εμφανίζεται και σε άλλες συνθέσεις του δίσκου, όπως το μινιμαλιστικό, στα όρια του ηλεκτρονικού, Memorymix, αλλά και στον γενικότερα αφαιρετικό τρόπο που είναι ενορχηστρωμένα τα κομμάτια στην πλειονότητά τους.

Φυσικά, η ψυχεδέλεια υπάρχει πάντα ως διάθεση, αλλά και ως βασική επιρροή σε αρκετά κομμάτια του δίσκου. Καλύτερο από αυτά το εξαιρετικό (πρόκειται για υλικό best of…) What You Isn't, που με τον υπνωτικό ρυθμό του “παντρεύει” τους Stones με τους Spacemen 3 (ένας συνδυασμός αρκετά χαρακτηριστικός του ήχου των BJM διαχρονικά). Aπό κοντά έρχεται το Xibalba, όπου ο Newcombe “παίζει” με το θέμα του When Jokers Attack (η επαναχρησιμοποίηση παλαιότερων θεμάτων είναι κάτι που ο Newcombe συνηθίζει).

Από εκεί και πέρα, όπως συμβαίνει συχνά με τους δίσκους των BJM, υπάρχουν μικρές εκπλήξεις, που δίνουν έξτρα πόντους στο τελικό αποτέλεσμα. Αυτή την φορά πρόκειται για το ακουστικό, κατά βάση, instrumental Second Sighting, με την πανέμορφη, μη κατατάξιμη σε συγκεκριμένο μουσικό ύφος μελωδία του, αλλά και το εκπληκτικό Food For Clouds, με το απλό αλλά εθιστικό θέμα στα πνευστά, τις γκαραζίστικες κιθάρες, και τα φωνητικά που φέρνουν κατευθείαν στο μυαλό τους Cure. Τα πνευστά κάνουν την εμφάνισή τους, με πολύ εμφατικό μάλιστα τρόπο στο υπέροχο slow tempo Fist Full Of Bees.

Το Revelation είναι ένα άλμπουμ που απαιτεί πολλαπλές ακροάσεις, οι οποίες όμως, αποζημιώνουν τον ακροατή. Ή, για να το πούμε πιο απλά, ο Anton τα κατάφερε πάλι… 

 

8/10

Παναγιώτης Γαβρίλης

 

Ο Παναγιώτης Γαβρίλης είναι επιφανειακά ένας εξωστρεφής τύπος που αγαπά την μπύρα και τις θορυβώδεις κιθάρες, όμως στην πραγματικότητα είναι ένας ρομαντικός: αγαπά την λογοτεχνία και την ποίηση και ονειρεύεται κάποτε (σύντομα, η ζωή είναι μικρή), να επικρατήσει παγκόσμια ειρήνη και ευμερία και η ΑΕΚ να «σηκώσει» το Champions League. Φυσικά, τίποτα από όλα αυτά δεν πρόκειται να συμβεί. Ποτέ.

Νέα Δίσκοι      Συναυλίες Συνεντεύξεις Στήλες Archive    Rookie's corner   Artist Index
 Επικαιρότητα   Κριτικές Συναυλιών Text Interviews Music Scouting      
 Ενημερώσεις   Προτάσεις για συναυλίες   Memory Lane      
        Local Jams
     
        Record Shuffle      
        Άρθρα