Δευτέρα, 28 Ιανουαρίου 2019 15:35

V/A – Revolution: Underground Sounds of 1968 (Esoteric Recordings, 2019)

Written by 

Στις 22 Φεβρουαρίου κυκλοφορεί ένα ακόμα εξαιρετικό box set από την Esoteric Recordings, που αναλαμβάνει το όμοφρο ταξίδι να μας συστήσει ένα μέρος της εξαιρετικής Βρετανικής «ανεξάρτητης» rock μουσικής του 1968. Κι όταν μιλάμε για rock μουσική του 1968, ουσιαστικά κάνουμε λόγο για rock που κοίταζε στα μάτια την ψυχεδέλεια, αλλά ταυτόχρονα άρχιζε να ενσωματώνει αξιοσημείωτες folk, jazz και blues επιρροές. Με άλλα λόγια, έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε τις απαρχές μουσικών ρευμάτων που εξακολουθούν να μεσουρανούν, όπως των progressive rock, hard rock και folk rock, τα οποία απέκτησαν άμεσα μεγάλη δημοτικότητα και υποστηρίχθηκαν σημαντικά, μεταξύ άλλων, από τη ραδιοφωνική εκπομπή Top Gear του BBC Radio One με παραγωγούς τους John Peel, Tommy Vance, Pete Drummond, Bernie Andrews και John Walters, την εφημερίδα International Times, αλλά και από τη Λονδρέζικη έκδοση του περιοδικού Oz.

1968, λοιπόν. Η χρονιά που κυκλοφόρησαν τα ντεμπούτα τους τεράστια ονόματα των 60s που θα συνέχιζαν σε κορυφαίο επίπεδο, όχι μόνο την επόμενη δεκαετία που βρισκόταν προ των πυλών, αλλά και πολύ αργότερα, όπως οι Genesis, Van der Graaf Generator, Caravan, Deep Purple, Jethro Tull, Barclay James Harvest και Status Quo. Η χρονιά που η rock εξελισσόταν σε κάτι διαφορετικό από ό,τι γνωρίσαμε στις απαρχές της, πιο ελιτίστικο και πιο απαιτητικό. Το συνοδευτικό της κυκλοφορίας βιβλιαράκι του Mark Powell περιλαμβάνει αναλυτικά στοιχεία για κάθε συγκρότημα που συμμετέχει και φωτογραφίες, αποτυπώνοντας ανάγλυφα το κλίμα της εποχής.

Στην περίπτωση του Revolution: Underground Sounds of 1968 δεν είναι καθόλου εύκολο να «κατατάξεις» τα συμμετέχοντα συγκροτήματα σε κατηγορίες. Δηλαδή, είναι δυνατό, αλλά ταυτόχρονα εξαιρετικά δύσκολο, να καθορίσεις την «πρώτη» κατηγορία, δεδομένου ότι η απήχηση που έχει ένα γκρουπ συχνά μπορεί να θεωρηθεί ίσης αξίας με την ποιότητα ορισμένων τραγουδιών από λιγότερο γνωστά σχήματα. Συγνώμη, αν ακούγομαι σιβυλλικός. Δεν έχω τέτοια πρόθεση. Αυτό που θέλω είναι να είμαι όσο πιο ακριβής γίνεται, να μη βάλω σε δεύτερη μοίρα κάποιους τεράστιους καλλιτέχνες, των οποίων η φήμη δεν άντεξε τόσο στο πέρασμα του χρόνου και, τέλος, να μην παρασυρθώ από προσωπικές αδυναμίες. Πριν ξεκινήσω όμως με τις ειδικότερες αναφορές, θέλω να σας τονίσω μια κύρια λέξη του τίτλου του συγκεκριμένου box set: τη λέξη “underground”. Αυτό σημαίνει ότι ανάμεσα στα τραγούδια της κυκλοφορίας αυτής δε θα βρείτε πασίγνωστα τραγούδια, αλλά θα έχετε την ευκαιρία να έρθετε σε επαφή, όσοι δε ζήσατε από κοντά την αληθινά όμορφη εκείνη εποχή, με εξαιρετικές στιγμές της που δε σκαρφάλωσαν στους καταλόγους επιτυχιών ή δεν έρχονται άμεσα στο νου, όταν ακούμε τα συγκροτήματα που τις έπαιξαν. Κι αυτό, όπως καταλαβαίνετε, μόνο μειονέκτημα δεν είναι. Ιδίως σήμερα.   

Έχοντας ήδη μια πρόγευση, ελάτε να «τρομάξετε» μαζί μου με μερικούς από τους συμμετέχοντες. Εντελώς τυχαία (χα, χα - ήδη μεγάλωσε η μύτη μου...) ξεκινώ με τους Genesis, σπεύδοντας να διευκρινίσω ότι τα One Eyed Hound και ThatMe, τα οποία υπάρχουν εδώ, αντιπροσωπεύουν τη μουσική πλευρά του From Genesis to Revelation, που δεν είναι γνωστή σε αρκετούς. «Αντικειμενική» σειρά έχουν τώρα οι Van der Graaf Generator με το People You Were Going To από το κορυφαίο Aerosol Grey Machine, αλλά και οι μυθικοί Caravan με το πολύ αγαπημένο - χιλιοακουσμένο Place of My Own και το Magic Man. Όπως ήδη έχετε καταλάβει, μιλάμε κυρίως για τραγούδια που ναι μεν μπορείτε να βρείτε εύκολα στο διαδίκτυο, αν τα ψάξετε, αλλά που δε θα «έβγαιναν» στις πρώτες θέσεις των αναζητήσεων.

Ιδιαίτερη μνεία αξίζει (σε όλα) στο This Wheelon Fire των θρυλικών για κάθε μυημένο στη μουσική της εποχής Julie Driscoll, Brian Auger & The Trinity, όπως και στους επιδραστικούς The Move που συμμετέχουν με το εξαιρετικό Blackberry Way και το Mist on Monday Morning. Οι Pretty Things εκπροσωπούνται με τα TalkinAbout the Good Times και S.F. Sorrow is Born, ενώ οι Tomorrow με το Revolution, που έδωσε το όνομά του στη συγκεκριμένη κυκλοφορία. Ποιους να πρωτοαναφέρω και ποιους να αφήσω απέξω; Η παρουσία των Incredible String Band μιλά από μόνη της οι Traffic δε χρειάζονται συστάσεις, όπως και οι Fleetwood Mac, John Mayall, Jeff Beck, Crazy World of Arthur Brown. Barclay James Harvest, Ten Years After, Spooky Tooth, Jethro Tull, Procol Harum, Pentangle και Status Quo.

Υπάρχουν όμως και λιγότερο γνωστά στο ευρύ κοινό ονόματα, μερικά από τα οποία εκπροσωπούνται με εξαιρετικά τραγούδια. Ανάμεσά τους ξεχωρίζω το Crossroads of Time των Eyes of Blue, το All Day, All Night των Blonde on Blonde, το Happy Birthday / The Birthday Party των Idle Race, το Somewhere to Go των The Deviants, το Ten Thousand Words in Cardboard Box των The Aquarian Age και, τέλος, το Suite No. 1 των cult προσωπικοτήτων Giles, Giles & Fripp, που μέσα στη χρονιά εξελίχθηκαν σε King Crimson. Οι πιο μυημένοι στα της εποχής θα εντυπωσιαστούν και από τις συμμετοχές των The Moles, Gun, Second Hand, Love Sculpture, The Action, DantalianChariot, Eclection και Elmer GantryVelvet Opera.

 

Νέα Δίσκοι      Συναυλίες Συνεντεύξεις Στήλες Archive    Rookie's corner   Artist Index
 Επικαιρότητα   Κριτικές Συναυλιών Text Interviews Music Scouting      
 Ενημερώσεις   Προτάσεις για συναυλίες   Memory Lane      
        Local Jams
     
        Record Shuffle      
        Άρθρα