Κυριακή, 10 Ιουλίου 2022 11:14

Eyeless in Gaza - Skeletal Framework: The Cherry Red Recordings 1981-1986 (Cherry Red Records, 2022)

Written by 

Στις 26 Αυγούστου, λίγο πριν σβήσει το φετινό καλοκαίρι, θα κυκλοφορήσει το πενταπλό Skeletal Framework: The Cherry Red Recordings 1981-1986. Γνωρίζοντας τους Martyn Bates και Peter Becker μέσα από τα τραγούδια τους και ειδικότερα τον πρώτο μέσα από δύο συνεντεύξεις, δε νομίζω ότι το συγκεκριμένο χρονικό σημείο επιλέχθηκε τυχαία. Ο λόγος έχει να κάνει με το ότι η υπέροχη μουσική τους, ως επί το πλείστον, αναδύει μια φθινοπωρινή αίσθηση ευαισθησίας, που κάποιες φορές τριγυρίζει τα όρια της μελαγχολίας, η οποία για κάποιους δε συνάδει με την ατμόσφαιρα του καλοκαιριού.   

Το Skeletal Framework: The Cherry Red Recordings 1981-1986 περιλαμβάνει όλες τις ηχογραφήσεις της, πέραν πάσης αμφιβολίας, χρυσής περιόδου των Eyeless in Gaza στην Cherry Red Records, όπως και το προγενέστερό τους Ε.Ρ. Kodak Ghosts Run Amok (1980), οι οποίες έχουν ταξινομηθεί θεματικά σε πέντε μέρη από τα μέλη του ντουέτου. Ειδικότερα, τα μέρη αυτά, που κατά κάποιον τρόπο μπορούν να λειτουργήσουν ως playlists, έχουν τους εξής «υπότιτλους»: Rock and Rhythmic, Pop Tunes etc, Approximate Ballads and Similar, Atmos-Songs και Experiments and Improv. Η δε παρουσίασή τους με τον τρόπο αυτό έδωσε μια νέα πνοή στα τραγούδια, που γίνεται εύκολα αντιληπτή ακόμα και από τους πιο πιστούς φίλους τους που τα γνωρίζουν καλά, αφού τα «αποδεσμεύουν» από τα «στεγανά» του κάθε άλμπουμ και τα εντάσσουν σε ένα ευρύτερο ομοιογενές πλαίσιο.  

Εδώ, λοιπόν, ξεδιπλώνεται όλη η ιστορία του ήχου τους και συγκεκριμένα το πώς συνυπήρξαν σε απόλυτη αρμονία η πρώιμη electronica με το μινιμαλισμό, τις μπαλάντες, το post-punk και το ευρύτερο art rock. Επίσης, αποκαλύπτονται πλήρως οι τόσο χαρακτηριστικές φωνητικές δυνατότητες του Bates, που ενώ αρχικά φαίνεται ότι είναι, τελικά δεν είναι “take it or leave it”! Βλέπετε ο Martyn δεν τραγουδά απλά, αλλά απαγγέλει ποίηση με συναίσθημα και κάποιες φορές οργή. Η ποίησή του  δεν αποσκοπεί να σε εντυπωσιάσει, αλλά να σε ταξιδέψει σε μέρη που ακόμα κι αν λίγο πριν τα θεωρούσες οικεία, τώρα αποκτούν μια δυναμική που σε κάνει να νιώθεις ότι τα βλέπεις για πρώτη φορά.

Στις σημειώσεις του ο Martyn αναπολεί το πόσο σημαντικό ήταν για τον ίδιο και τον Peter να γράψουν τραγούδια χωρίς εξωτερικές παρεμβολές και περισπάσεις, που εξέφραζαν τους εαυτούς τους. Βλέπετε, είχαν προγενέστερη εμπειρία από συμμετοχή τους σε μπάντες και ήθελαν να ξεφύγουν από τα μειονεκτήματα μιας ανάλογης συλλογικότητας. Με αυτές τις σκέψεις άρχισαν τις πρόβες τον Ιανουάριο του 1980 και τις ηχογραφήσεις δύο μήνες αργότερα, με αποτέλεσμα να κυκλοφορήσει το Kodak Ghosts Run Amok το Μάιο. Όταν ο Peter, ο Martyn και η σύζυγός του Elizabeth S. πήραν στα χέρια τους τα πρώτα χίλια αντίτυπα, πήγαν σε ένα B ’n’ B, όπου έγραψαν χειρόγραφα σε αυτοκόλλητα τους τίτλους και τα credits, ενώ τοποθέτησαν τα βινύλια μέσα στις θήκες τους, κάνοντας τις πρώτες διανομές στους Geoff Travis, John Peel και τον παραγωγό John Rivers (Swell Maps), ο οποίος επρόκειτο να υπογράψει τα τέσσερα πρώτα άλμπουμ τους. Φυσικά, έστειλαν αντίτυπα και στις μεσουρανούσες τότε ανεξάρτητες δισκογραφικές εταιρείες, λαμβάνοντας απάντηση μόνο από τη 4AD, που ήθελε να έχει κι αυτή λόγο στη δημιουργία τους, αλλά και την Cherry Red Records που έμελλε να γίνει το σπίτι τους. Έτσι άρχισε η ιστορία των Eyeless in Gaza.

Ο πρώτος δίσκος του Skeletal Framework: The Cherry Red Recordings 1981-1986 ονομάζεται Looking Daggers και έχει ως υπότιτλο Rock and Rhythmic. Όσοι έχετε ακούσει τους Eyeless in Gaza, γνωρίζετε καλά ότι στην περίπτωσή τους οι κατηγορίες που αφορούν τα διάφορα μουσικά είδη έχουν την ευρύτερη δυνατή σημασία και είναι επάλληλες. Έτσι, ναι μεν μπορούμε εύκολα να κατανοήσουμε τη ρυθμικότητα κάποιων τραγουδιών τους, αλλά ίσως λίγο δυσκολότερα το rock χαρακτήρα τους, αν παραμένουμε προσηλωμένοι στα στεγανά. Προσωπικά, όμως, οφείλω να ομολογήσω ότι από την αρχή τους θεωρούσα ως ένα rock ντουέτο, που αγαπούσε πολύ να επαναπροσδιορίζει τα κοινώς αποδεκτά της όρια. Εδώ θα βρείτε τραγούδια όπως τα Looking Daggers, Faceless, Knives Replace Air και το πολύ αγαπημένο Seven Years.

Ο δεύτερος δίσκος ονομάζεται Rose Petal Knot και έχει ως υπότιτλο Pop Tunes etc. Μπορεί κάποιος να πει ότι περιλαμβάνει συνθέσεις που περιτριγυρίζουν τα όρια της pop, αλλά όχι τόσο επειδή ανήκουν σε αυτήν, όσο λόγω του ότι εξέφρασαν τη σταδιακή απεξάρτησή τους από τις αφετηριακές και αναπόφευκτες post-punk καταβολές τους. Κι αυτό, αν παρατηρήσει κανείς τα δεδομένα που επικρατούσαν λίγο πριν τα μέσα της δεκαετίας του ’80, εντάσσεται στην ευρύτερη «μεταστροφή» που υιοθέτησαν πολλές καταξιωμένες μπάντες του χώρου, προκειμένου να διώξουν την -ομολογώ πανέμορφη- ηχητική καταχνιά του συγκεκριμένου είδους. Χαρακτηριστικά τραγούδια αυτής της κατηγορίας είναι τα υπέροχα Welcome Now και New Risen, όπως και τα Sun Bursts In και Changing Stations.

Ο τρίτος δίσκος ονομάζεται Your Rich Sky και έχει ως υπότιτλο Approximate Ballads and Similar. Αυτή η κατηγορία αποδεικνύεται στην πράξη η ευρύτερη, αφού περικλείει σχεδόν τα πάντα: acapella εμηνείες, ενδοσκοπικά synths, κύμβαλα, glockenspiel, πειραγμένες κιθάρες, TR 808 drum box και υπερβολικές δόσεις της εκκεντρικής ματιάς του Martyn πάνω στον τρόπο που παίζεται η κιθάρα. Μεταξύ αυτών των τραγουδιών διακρίνω τη μέγιστη αδυναμία μου και ένα από τα σημεία αναφοράς των 80s No Noise, όπως και τα Drumming The Beating Heart, Bright Play of Eyes, Only Whispers και Back from the Rains

Ο τέταρτος δίσκος ονομάζεται Still Air και έχει ως υπότιτλο Atmos-Songs. Ομολογώ ότι δεν είναι και τόσο αντιπροσωπευτικός ο χαρακτηρισμός «ατμοσφαιρικά» για κάποια μόνο τραγούδια των Eyeless in Gaza, δεδομένου ότι, όλα ανεξαιρέτως, είναι τέτοια σε υπερθετικό βαθμό. Προσπαθώντας ο Martyn να οριοθετήσει τη συγκεκριμένη κατηγορία, μίλησε για τραγούδια που έχουν μια εκκλησιαστική αίσθηση ή στοχαστική διάθεση, αλλά αμέσως εγκατέλειψε την προσπάθεια, προτείνοντάς μας να τα ακούσουμε. Εδώ, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, οι προτάσεις μιλούν από μόνες τους: Light Sliding, Dusky Ruth, Still Air και Ill Wind Blows.

Ο πέμπτος δίσκος ονομάζεται Dreaming at Rain και έχει ως υπότιτλο Experiments and Improv. Ως επί το πλείστον αποτελείται από ορχηστρικά τραγούδια, που συχνά έχουν αυτοσχεδιαστικές ατμοσφαιρικές τάσεις και φλερτάρουν με τη μουσική για τον κινηματογράφο. Η κατηγορία αυτή θα μπορούσε αβίαστα να χωρέσει μέσα στην προηγούμενη, αλλά, τελικά, λόγω των αυτοσχεδιαστικών τάσεων που καθόλου σπάνια παίρνουν τα ηνία, μπορεί να διαφοροποιηθεί από αυτήν. Ακούστε τα John of Patmos, Three Kittens, Dreaming at Rain και Letters to She και θα καταλάβετε αμέσως τη διαφορά. 

Τα πρώτα και καλύτερα, λοιπόν, χρόνια των Eyeless in Gaza έρχονται «ανακατεμένα» από τους ίδιους τους δημιουργούς τους, για να επαναπροσδιοριστούν και να αξιώσουν τη θέση που τους αρμόζει στο σήμερα, όχι μόνο ως αναμνήσεις παλιών φίλων, αλλά και ως συστάσεις σε νέα ακροατήρια. 

Νέα Δίσκοι      Συναυλίες Συνεντεύξεις Στήλες Archive    Rookie's corner   Artist Index
 Επικαιρότητα   Κριτικές Συναυλιών Text Interviews Music Scouting      
 Ενημερώσεις   Προτάσεις για συναυλίες   Memory Lane      
        Local Jams
     
        Record Shuffle      
        Άρθρα