Πρώην μέλη των Kyuss: τελικά, μία όχι τόσο πονεμένη ιστορία για τους φανς της αγαπημένης μπάντας των 90s. Σύμφωνοι, η διάλυσή τους δεν άρεσε σε κανέναν, αλλά δείτε τώρα πόσες (πολύ καλές) μπάντες απολαμβάνουμε με τα πρώην μέλη τους και προτιμήστε τις από το σενάριο να έβγαζαν οι Kyuss τον έναν αδιάφορο δίσκο μετά τον άλλον μέσα σε «επαγγελματικό» κλίμα βαρεμάρας. Κανείς, βέβαια, δεν θα έφερε αρνητική στάση σε ένα πραγματικά reunion, ούτε οι οπαδοί ούτε οι άμεσα συμβαλλόμενοι – εκτός φυσικά από τον Josh Homme, μην ξεχνιόμαστε. Και εδώ κολλάει πάντα το θέμα, καθώς οι Kyuss Lives! ήσαν βέβαια εξαιρετικοί στα live καθήκοντά τους, αλλά χωρίς Homme παρέμειναν μία (εξαιρετική, επαναλαμβάνω) tribute μπάντα.
…ο οποίος Homme διατηρεί όλα αυτά τα χρόνια το μακροβιότερο και κατά γενική (και ειδική, αν με ρωτήσετε σε ανύποπτο χρόνο) ομολογία καλύτερο μετά-Kyuss σχήμα, τους Queens Of The Stone Age. Ως απαιτητικός leader που είναι, αχίλλειο πτέρνα του αποτελεί το σύνδρομο των μη τακτικών, και κατά περίπτωση άτακτων, συνεργατών. Από τους άτακτους βασικότερος όλων ήταν ο Nick Oliveri. Μέλος των Kyuss με στην πρώτη περίοδό τους με ένα διάλειμμα και βασικό μέλος της πλέον ποιοτικής περιόδου των QOTSA, είχε εκδιωχθεί κακήν κακώς από τον Homme ως άγριο και απροσάρμοστο party animal (ζήτω οι καταχρήσεις). Ο Oliveri, παρότι βέβαια είχε τα δικά του session και studio project για να ασχοληθεί, πάντοτε έφερε βαρέως την αποπομπή του και με διάφορες δηλώσεις του στο παρελθόν εξέφρασε την επιθυμία να επιστρέψει κάποια στιγμή στις τάξεις της μπάντας. Μα ποιες δηλώσεις… εδώ πήγαινε σε συναυλίες τους ως θεατής και φώναζε για να πει κι εκείνος κανά τραγούδι (κάτι που το παραδέχεται ο ίδιος στο ΝΜΕ!). Πες πες, το σωτήριο έτος 2013 ο Homme απηύδησε και τον φώναξε να πει μια στροφή – backing vocals σε ένα κομμάτι, πιο ξεροκόμματο δεν γίνεται! - στο πιο πρόσφατο άλμπουμ των QOTSA, άντε και να παίξουν μαζί σε μία συναυλία τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους για να μη φωνάζει ο μπέμπης... Μάλλον όμως ο ήρωάς μας τα καταφέρνει αρκετά , κερδίζοντας σταδιακά την εμπιστοσύνη του πρώην συνοδοιπόρου του. Σαφής ένδειξη του παρακάτω αποτελεί η κλήση του Oliveri να ανοίξει την συναυλία των QOTSA στις 31 Οκτωβρίου με την ευκαιρία του Halloween, αλλά και να παίξει μαζί τους έξι κομμάτια στο τέλος της συναυλίας εν είδη encore, έτσι για το εορταστικό της υπόθεσης. Θα απογοητευόμουν, πάντως, αν αυτή η κίνηση αυτή δεν εμπεριέχει κάποιον κρυμμένο συμβολισμό με διάθεση trolling από μέρους του Homme λόγω της ημέρας προς τον Oliveri… Όσο για «κανονικό» reunion; Ο γενειοφόρος μπασίστας συγκρατεί τον ενθουσιασμό του και δεν βιάζεται να προδικάσει το μέλλον – και πολύ καλά κάνει. «Α reunion, but not a reunion. Όλα εξαρτώνται από εκείνον. Πρόκειται για τη δική του μπάντα.», για να αντιγράψουμε τα λόγια του στο NME.
