Η μικρή φόρμα στη μουσική ανέκαθεν μας έλκυε ως ακροατές. Σε single και ΕΡ μπορείς να βρεις συνθέσεις που δεν βρήκαν τη θέση τους σε κάποιο άλμπουμ αλλά αξίζουν (τις περισσότερες φορές) να συμπεριλαμβάνονται στην επίσημη δισκογραφία του εκάστοτε μουσικού ή γκρουπ. Η παραπάνω άποψη μας επιβεβαιώνεται εμφατικά και στην περίπτωση των πολύ σπουδαίων Sleep, οι οποίοι μετρούν τρεις τέτοιες κυκλοφορίες. Για το Dopesmoker ή το Holy Mountain έχουν ειπωθεί -δικαίως- σχεδόν τα πάντα, σε σημείο που δεν χρειάζεται να προστεθεί κάτι παραπάνω. Εμείς, λοιπόν, επιχειρούμε να ρίξουμε φως στις τρεις non-album ηχογραφήσεις τους (περιλαμβάνονται σε ισάριθμα single), τις οποίες πιθανόν κάποιοι να αγνοούν, αξίζουν όμως, χωρίς αμφιβολία, να φτάσουν στα αυτιά τους.
Vol 2 (1992)
Όπως υποδηλώνει και το όνομά του EP, βρισκόμαστε πολύ κοντά στην αρχή. Χωριό που φαίνεται, κολαούζο δεν θέλει: Οι Sleep ευχαριστούν τους Black Sabbath στο εσώφυλλο του επτάιντσου της ελβετικής Off The Disk, ενώ στο εξώφυλλο αντιγράφουν σεβάσμια αλλά και ανερυθρίαστα το εξώφυλλο του τέταρτου δίσκου των ειδώλων τους. Η πρώτη πλευρά περιέχει μία διασκευή στο Lord Of This World (τι «ποιων»; ), η οποία ακούγεται live αλλά στην πραγματικότητα το κοινό απλώς έχει προστεθεί στην ζωντανή ηχογράφηση στο στούντιο. Φυσικά, ο ισχυρισμός της περιγραφής «Recorded live August 1979 at Radio City Music Hall New York City” δεν ευσταθεί, αλλά αποτελεί ευθεία αναφορά στην εποχή που οι Sabbath έκαναν συναυλίες εκεί και τότε. Στη δεύτερη πλευρά συναντάμε τις αρχικές εκδοχές των Nain’s Baptism και The Druid, που επαναηχογραφήθηκαν αργότερα για το Sleep’s Holy Mountain, όπου απέκτησαν σαφώς ανώτερο ήχο και διαφοροποιήθηκαν συνθετικά ελαφρώς. Ακόμη και αυτός ο ημισάπιος ήχος αφήνει να διαφανούν οι σπουδαίες ικανότητες της μπάντας των Cisneros/Pike/Hakius, ειδικά φυσικά στο πιο «έτοιμο» και πλήρες Druid. Ελάχιστοι μήνες έπρεπε να περάσουν για να επαναπροσδιοριστεί μια για πάντα το ultra heavy rock. Τον επόμενο αιώνα, στα τέλη των ‘00s και με την ευκαιρία της επανασύνδεσης των Sleep, κυκλοφόρησαν και άλλες ανεπίσημες εκδόσεις του δίσκου, σε χρωματιστό ή picture disk βινύλιο, με έξτρα live κομμάτια από το Gilman St. στις 10/01/92. Αν ψηθήκατε και ετοιμάζεστε για αγορά, πρέπει να μάθετε πως θα χρειαστεί να βάλετε βαθιά το χέρι στην τσέπη…
The Clarity (2014)
Οι (εξαιρετικοί φυσικά) Om και οι High On Fire, τα συγκροτήματα που σχημάτισαν τα μέλη των Sleep μετά την άδικη διάλυσή τους, δεν αρκούσαν στους φανς, οι οποίοι ζητούσαν επίμονα την επιστροφή της μητρικής μπάντας. Αυτή η επιστροφή συνέβη το 2009, αρχικά σε συναυλιακό επίπεδο. Το 2012 είχαμε την ευτυχία να τους δούμε και στην Ελλάδα, στο Gagarin 205, μέσα σε πηχτή ατμόσφαιρα που έκοβες με το μαχαίρι. Αναμενόμενο ήταν πως κάποια στιγμή θα βρίσκονταν στη θέση να κυκλοφορήσουν νέο υλικό. Κάτι που τελικά έγινε πραγματικότητα το 2014 (στο πλαίσιο της σειράς ψηφιακών singles της Adult Swim) με το The Clarity, στο οποίο οι Sleep επανασυστήνουν τον κλασικό ήχο τους στις νεότερες γενιές, χωρίς να έχουν προετοιμάσει κάποια ιδιαίτερη έκπληξη για τους παλαιότερους (που πιθανότατα να ήταν ακόμη και αρνητική, αν συνέβαινε – τα έχουμε μάθει πια τα κόλπα των reunion album, κύριοι). Το χαρακτηριστικό βαρύ έρπον groove, η φωνή του Cisneros που θυμίζει την πιο μονότονη ψαλμωδία, οι «καπνισμένοι» στίχοι – οι ίδιοι χαρακτήρισαν το περιεχόμενο του κομματιού “a lyrical follow-up to a lifetime of marijuana enjoyment” – και φυσικά η μουσική αίσθηση (ακούγεται μόνο με τέρμα τον ήχο, ιδεατά με ακουστικά): όλα τα χαρακτηριστικά που αγαπούν οι οπαδοί των Sleep είναι εκεί.
Leagues Beneath (2018)
Τέσσερα χρόνια αργότερα, πάλι στο πλαίσιο της σειράς ψηφιακών singles της Adult Swim, οι Sleep παρουσίασαν ένα νέο single με τίτλο Leagues Beneath. Η ιδαιτερότητα στη συγκεκριμένη περίπτωση έγκειται στο ότι αυτό παρουσιάστηκε μόλις ένα μήνα μετά την απροσδόκητη κυκλοφορία του δίσκου The Sciences, το οποίο αποκαλύφθηκε στις 20 Απριλίου (τυχαία ημερομηνία; Δεν νομίζω) της περσινής χρονιάς, σηματοδοτώντας την επιστροφή τους στα άλμπουμ μετά από δυο δεκαετίες. Κι αν κάποιος υποθέσει ότι πρόκειται για κάποια σύνθεση που απλώς περίσσεψε από το δίσκο, θα πέσει εντελώς έξω. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα 17λεπτο έπος, απολύτως χαρακτηριστικό του ήχους του. Οι βαριές doom κιθάρες, τα υποχθόνια τύμπανα, το πάντοτε ερεβώδες μπάσο και φυσικά τα χαοτικά φωνητικά του Cisneros (τα οποία εμφανίζονται αρκετά μετά την έναρξη κι αφού ήδη έχεις πιστέψει πως πρόκειται για instrumental) δημιουργούν ένα ακαταμάχητο σύνολο, εν ολίγοις ένα κομμάτι που μόνο οι Sleep θα μπορούσαν να είχαν γράψει. Όπως αναμενόταν, το Leagues Beneath, πέραν της ψηφιακής μορφής κυκλοφόρησε και σε 12ιντσο βινύλιο, όχι όμως από την Southern Lord όπως το The Clarity αλλά από την Third Man του Jack White, η οποία εξέδωσε και το The Sciences. Δεν χρειάζεται καν να αναφέρουμε πως τα δυο προαναφερθέντα single είναι συλλεκτικά και φυσικά ποθητά αποκτήματα για κάθε φίλο της μπάντας.
Επιμέλεια κειμένου / Κάψιμο: Μιχάλης Κουρής – Κωνσταντίνος Αναγνωστόπουλος