Επισήμως οι Paradise Lost έχουν να βγάλουν κυκλοφορία που να την ονομάζουν ΕΡ ή να πληρεί τις σχετικές προϋποθέσεις (ποιες είναι αυτές; εδώ σας θέλω…) εδώ και σχεδόν 30 χρόνια. Με την ευκαιρία της κυριακάτικης συναυλίας τους (17/4) στο Fuzz Club, εξετάζουμε φυσικά αυτές τις δύο μοναδικές περιπτώσεις, αλλά και κάποιες άλλες εκείνης της εποχής που μάλλον ταιριάζουν στον όρο “single”, αλλά περιλαμβάνουν "κρυμμένο" ποιοτικό υλικό εκτός των ολοκληρωμένων δίσκων τους.
As I Die (1992)
Δεν αρκεί ό,τι και να πούμε για το κομμάτι που ανασήκωσε τα φρύδια όλων των μεταλλάδων της εποχής. Το κομμάτι αυτό τους μετέτρεψε εν μια νυκτί από μια μπάντα άξια αναφοράς στην μεγαλύτερη ελπίδα του σκληρού ήχου. Τι περίεργο όμως που όσοι αγόρασαν το Shades Of God σε LP δεν βρήκαν το κομμάτι μέσα, καθώς υπήρχε μόνο στο CD… Το Rape Of Virtue θα μπορούσε να βρίσκεται αυτούσιο στο Shades Of God και το βασικό riff του Greg Mackintosh θερίζει. Η διασκευή στο Death Walks Behind You των Atomic Rooster σύστησε ακόμη μια μπάντα των 70s σε μια ολόκληρη γενιά, ενώ η live εκτέλεση του Gothic ξεχωρίζει για την ωμότητα της. Παραδόξως, οι Ιάπωνες φίλοι της μπάντας μπορούσαν ήδη να απολαύσουν όλα τα κομμάτια του EP ως bonus tracks της εγχώριας έκδοσης του Shades..., την εποχή που γίνονταν αυτά για να καλοπιάσουν την ιαπωνική αγορά ώστε να μην αγοράζει τα (σαφώς φθηνότερα) δισκάκια εισαγωγής…
Seals The Sense (1994)
Ωραία περίπτωση το συγκεκριμένο EP, καθώς περιέχει δύο γνωστά κομμάτια σε εκτελέσεις που δεν διαφέρουν από το δίσκο, ένα live από παλαιότερο γνωστό κομμάτι και ένα από τα πλέον αγαπημένα τραγούδια των οπαδών που δεν έχουν καταγραφεί σε ολοκληρωμένο δίσκο: το Sweetness είναι ένα κλασσικό κομμάτι των Paradise Lost, όλα τα στοιχεία του είναι άψογα, αλλά καλώς δεν μπήκε στο Icon - διότι ταιριάζει τέλεια με το επόμενο (Draconian Times). Επίσης το φυλλάδιο του cd είναι ένα έργο τέχνης από μόνο του… Τα Embers Fire και True Belief ήταν ήδη εγνωσμένης αξίας, ενώ το Your Hand On Mine, εδώ σε ζωντανή εκτέλεση, θύμιζε άλλες εποχές στις οποίες οι Paradise Lost θα αργούσαν πολύ να επιστρέψουν.
Gothic EP (1994)
Ολίγον καταχρηστικά τοποθετούμε αυτό εδώ, καθώς περιέχει ξαναζεσταμένες εκδοχές προϋπάρχοντων κομματιών από το ομώνυμο άλμπουμ, ενώ μέσα του εμπεριέχει ολόκληρο το 7ιντσο Paradise Lost In Dub για όσους δεν είχαν προλάβει να το αποκτήσουν στην εποχή του. Υπεύθυνη για το EP ήταν η παλιά τους εταιρία, Peaceville, η οποία βρήκε βεβαίως την ευκαιρία να εκμεταλλευτεί τη μεγάλη τους επιτυχία και πιθανότατα να ξεκαθαρίσει κάποιες εκκρεμότητες με συμβολαια. Χαρακτηριστικό άλλωστε το παλιό λογότυπο στο εξώφυλλο! Αυτό το ΕΡ ήταν η τελευταία ευκαιρία για τους νέους οπαδούς της μπάντας να γνωρίσουν την παλιά εποχή τους - από την οποία, για να εξηγούμαστε, είχαν περάσει μόλις 3-4 χρόνια!
The Last Time (1995)
Και μόνο τη διασκευάρα στο Walk Away των goth πατέρων Sisters Of Mercy να περιείχε, αξίζει η αναφορά στο συγκεκριμένο single. Το ομώνυμο κομμάτι φυσικά έγινε μεγάλη επιτυχία, προετοίμασε το έδαφος για την κυκλοφορία του θρυλικού Draconian Times και συνοδεύτηκε από ένα video clip μάλλον φωτεινό για τα δεδομένα τους. Τα ακυκλοφόρητα κομμάτια του single (Laid To Waste, Master Of Misrule) έχουν να προσφέρουν, αλλά πιστεύουμε πως δικαίως έμειναν εκτός του επερχόμενου full-length.
Forever Failure (1995)
Το ομώνυμο κομμάτι δεν χρειάζεται ιδιαίτερη αναφορά, αλλά ας πούμε εδώ ότι η συγκεκριμένη εκδοχή διαθέτει ένα faux string section (δηλαδή πλήκτρα) και δεν περιλαμβάνει τη φωνή του Charles Manson στην αρχή. Το Another Desire ευχάριστο και το Fear σαφώς πιο uptempo, χρωστούν πολλά στις γοτθικές καταβολές της μπάντας (Cure, Fields, Sisters και οτιδήποτε ενδιάμεσα) και οι κιθάρες του Mackintosh δεν προσπαθούν καν να το κρύψουν. Στο όμορφο digipak CD περιλαμβάνεται ως κρυφό κομμάτι μια ορχηστρική εκτέλεση του κεντρικού κομματιού. Το εξώφυλλο αποτελεί ιδανικό συμπλήρωμα του μαγικού εξωφύλλου του Draconian Times.
