Σε μια κρύα Αθήνα που όλο και αδειάζει εν όψει Χριστουγέννων, οι λίγοι και καλοί πιστοί της καλής μουσικής έμειναν πίσω για να παρευρεθούν σε μία βραδιά γεμάτη ένταση. Οι οικοδεσπότες Cyanna Mercury κλείνουν την “αρχετυπική” περιοδεία τους στο Gagarin 205 με καλεσμένους τους Circassian και τον Κύριο Κ. και ήμασταν πολύ τυχεροί που βρεθήκαμε εκει.
Τη βραδιά άνοιξαν λίγο πριν τις 9 οι Circassian. Mε ήχο που ξεκινάει απο την ψυχεδέλεια και χάνεται σε διάφορα μονοπάτια, ανεβαίνουν στην σκηνή να ζεστάνουν τους λιγοστούς ως τότε παρόντες. Άλλωστε όπως λένε, δεν αρέσει και στους ίδιους να περιορίζονται. Από surf rock μέχρι hip-hop αλλά και έντονες ανατολίτικες πινελιές, όπου κι αν σταθούν ακούγονται δεμένοι και ξεσηκωτικοί. Με 2 EP και ένα full-length στις βαλίτσες τους είχαν αρκετό υλικό να μας παίξουν, στο οποίο μάλιστα συμπεριέλαβαν και κάποια νέα κομμάτια τα οποία αναμένουμε να κυκλοφορήσουν αρχές του νέου έτους. Δυστυχώς ο μέτριος ήχος του χώρου δεν επέτρεψε στις ικανότητές τους να ξεδιπλωθούν και ο ελάχιστος φωτισμός τους κρατούσε απόμακρους από το κοινό, ώστε χρειαζόταν να καταβάλει κανείς προσπάθεια για να συγκεντρωθεί στην παρουσία τους. Για όσους το κατάφεραν όμως, σίγουρα δεν τους απογοήτευσαν.
Η πρώτη ακρόαση και οι Circassian έχουν τελειώσει βρίσκοντας ακόμη ένα μισοάδειο Gagarin που δεν θυμίζει τίποτα την εικόνα και τα συναισθήματα που θα είχαμε στο τέλος εκείνης της βραδυάς. Λίγο πριν να ανέβει στην σκηνή του συναυλιακού χώρου της Λιοσίων ο Κύριος Κ. άρχισε να καταφτάνει ο κόσμος για να γεμίσει τα κενά μέσα στο υπόλοιπο πλήθος.Τα μέλη σίγα σιγά ανέβηκαν στη σκηνή και αμέσως άρχισα να παρατηρώ κάποιοες πολύ ενδιαφέρουσσες προσθήκες στο σχήμα του Κύριου Κ. όπως αυτές του Μ. Γιαννίκιου και του Αλ. Βουλγαράκη από τους δικούς μας εξίσου Whereswilder και του Χ.-Sillyboy- Κουρτάρα.
Η συναυλία της Πέμπτης μου θύμησε όταν βρισκόμουν στον ίδιο χώρο ο Κύριος Κ. παρουσίαζε τα πρώτα του κομμάτια μπροστά στο κοινό του Gagarin και ήταν πολύ ευχάριστο όταν είδα πόδο έχει αλλάξει ο ίδιος και πόσο έχει ωριμάσει η μουσική του και η ενορχήστρωση των κομματιών. Εκτός από τα καινούργια κομμάτια Ελατήρια, Κλαίω Το Νείλο, Σπιρταρίτσα και το ομότιτλο 40 Μέρες είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε και κομμάτια από τους προηγούμενους δύο δίσκους του Σήματα Καπνού & Εδώ Είναι Το Σπίτι Μου.
Το έντονο και πολύ ιδιαίτερο προσωπικό στυλ με διάφορες επιρροές που όμως εκφράζονται σε ελληνικό στίχο, που αντίστροφα με την τάση των τελευταίων χρόνων ο Κύριος Κ. φαίνεται να συνεχίζει να υποστηρίζει με μεγάλη επιτυχία, δείχνει έναν καλλίτεχνη με τον οποίον οφείλουμε να ασχοληθούμε.
Και φτάνει η ώρα που ακούγονται οι πρώτοι χτύποι απο το σκοτεινό “Horse Dark As Night” και ξεκινάει η μυσταγωγία στο νέο δημιούργημα των Cyanna Mercury με τίτλο Archetypes.
Τα κομμάτια θα παρουσιαστούν στοιχισμένα στη σειρά που έχουν στο δίσκο, κομμάτι της ιεροτελεστίας τους, αφού όλα μαζί δένουν κάτω από ένα μυθοπλαστικό concept. Τα χαλιά έχουν στρωθεί και αφού ακούμε μία σύντομη απαγγελία της Kafka (Κατερίνας Καφεντζή) από τον Ερμή τον Τρισμέγιστο, έρχεται το απόλυτα ψυχεδελικό και χαωτικό Lunatic. Το κοινό πλέον είναι δικό τους και έχει αφεθεί στο μουσικό τους ταξίδι την κατάλληλη στιγμή που έρχεται το βαθύ και υπέροχο Ode To The Absent Father που ήταν και το πρώτο δείγμα που μας είχαν δώσει απο αυτή τη δουλειά. Ακολουθεί ένα πιο φωτεινό διάλειμμα με τα χορευτικά πλήκτρα του Nick Sid στο Lilith που μοιάζει να γεφυρώνει τη μπάντα με τους παλιότερους Cyanna.
Με τον frontman Spyreas Sid να τα δίνει όλα τόσο με τα φωνητικά όσο και με το τουμπερλέκι του, το If We Were Blind και το Nothing We Can Do είναι η απόλυτη μίξη όλων εκείνων των στοιχείων που έχουν επηρεάσει τον ήχο τους. Ενέργεια που γεμίζει την ύπαρξη, Ανατολή και Δύση, μπουζούκι, σαντούρι και ηλεκτρικές κιθάρες και ψυχεδέλεια βγαλμένη από τα έγκατα της Γης - ή του Ερμή επι του προκειμένου, όπως δείχνει και το εξώφυλλο του δίσκου. Η παρουσίαση θα κλείσει με το γκρουβαριστό Snake και την τελευταία ανάσα There Will Be A Time.
Τα video που προβάλλονταν σε όλη τη διάρκεια, ήταν ένα ακόμα στοιχείο που ενίσχυε την ήδη άψογη εικόνα που είχε η μπάντα πάνω στη σκηνή, και έδενε με την εξαιρετική εκτέλεση των κομματιών από τους 5 ταλαντούχους μουσικούς.Το εθισμένο πια κοινό δε σταματούσε να χειροκροτάει και να ζητάει κι άλλο. Το encore δίνεται μετά τις ευχαριστίες σε όλους τους συντελεστές και παραγωγούς. To πιο μεγάλο ευχαριστώ όμως δόθηκε με το “666” να ζωγραφίζεται στην γιγαντοοθόνη και να αποδίδεται φόρος τιμής στους Aphrodite Child με το Four Horsemen με το παραλήρημα τόσο της μπάντας όσο και του κοινού να χτυπάει κόκκινο. Τα παλιότερα I Am Cannibal, Dirty Things & San Quentin μπήκαν και αυτά στο αποχαιρετιστήριο, ως φόρος τιμής στα πρώτα τους βήματα.
Ένα από τα καλύτερα εγχώρια άλμπουμ της χρονιάς μας πρόσφερε μια ψυχεδελική, μυσταγωγική εμπειρία που ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Μια τολμηρή μπάντα που καταφέρνει να είναι ταυτόχρονα πολύπλευρη αλλά και να δημιουργεί δικό της μοναδικό χαρακτήρα και που έχει πολλά ακόμα να προσφέρει. Τους συστήνουμε ανεπιφύλαχτα στην πρώτη ευκαιρία που θα σας δοθεί. Ευχαριστούμε για την υπέροχη βραδιά.
Κείμενο: Shanti Θωμαϊδη (Cyanna Mercury, Circassian), Παναγιώτης Μαλαφής (Κύριος Κ.) / Φωτογραφίες: Shanti Θωμαϊδη (Cyanna Mercury, Circassian), Παναγιώτης Μαλαφής (Κύριος Κ.)
Περισσότερες φωτογραφίες μπορείτε να δείτε στο άλμπουμ της συναυλίας στο Facebook.
