Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα παρατηρείται μια μεγάλη ακμή στη παραγώγη μουσικής και την είσοδο νέων μουσικών σε κάθε είδος. Πολλοί τα καταφέρνουν εκτός και εκτός των ορίων της χώρας και αυτό οφείλεται κυριώς στο ταλέντο τους αλλά και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που κάνουν εφικτή την εξάπλωση της μουσικής σε όλο τον κόσμο ακόμα πιο άμεσα. Φυσικά όμως όλα αυτά οφείλονται κυρίως σε αυτούς που έβαλαν τις βάσεις και άνοιξαν δρόμους και νέα μονοπάτια στη μουσική. Ένας από αυτούς τους καλλιτέχνες είναι και ο Κωνσταντίνος Βήτα. Άσκοπο το βρίσκω να αρχίσουμε πάλι να αναλύουμε την μακρόχρονη πορεία του με τους Στέρεο Νόβα, αν και μέχρι και σήμερα η μουσική και οι στίχοι τους παραμένουν διαχρονικοί προσφέροντας έμπνευση σε νέους καλλιτέχνες.
Ο Κώνσταντίνος Βήτα με τη σειρά του έχει πλούσια δισκογραφία, στην οποία έχει δοκίμασει διάφορα μουσικά στυλ, άλλες φορές με έντονα ηλεκτρονικά στοιχεία και άλλες φορές με την αποκλειστική χρήση μουσικών οργάνων και συγκεκριμένα κιθάρες με τη συνοδεία των ιδιαίτερων φωνητικών του.
Κάπως έτσι ήταν και η δεύτερη κατά σειρά συναυλία που έδωσε ο Κ.βήτα την Πέμτη στο Six d.o.g.s στο κέντρο της Αθήνας. Ο χώρος γέμισε πολύ γρήγορα, τα φώτα χαμήλωσαν και η μουσική πήρε την σκυτάλη. Ο Κωνσταντίνος, όπως πάντα λιτός, αφήνει την μουσική να δίνει ολες τις απαντήσεις και χωρίς διαλείμματα το ένα κομμάτι ακολουθεί το άλλο σε μια λίστα από όλες τις τελευταίες του δισκογραφικές δουλειές (Απέναντι δρόμος, Το παιδί, Χρώμα του Ήλιου, Διάνοια, Δύση, Ετεροχρωμία, Πορνοστάρ, Δεν είναι αργά, Όλο αυτό που ποτέ, Μονοχρωμία, μεταξύ άλλων).
Αν και ο σκοπός των εμφανίσεων ήταν η παρουσίαση του δίσκου Ομόνοια που κυκλοφόρησε μέσα στο 2016, παλιά και καινούργια κομμάτια δημιούργούσαν ένα πολύ ατμοσφαιρικό concept με πολύ ωραίες κιθαριστικές ενορχηστρώσεις που δεν έχουμε συνηθίσει σε τόσο έντονο βαθμό από την Κωνσταντίνο Βήτα και τους μουσικούς τους.
Καλύτερες στιγμές της συναυλίας του Κ.Βήτα η ειλικρινά συγκινητική ερμηνεία του στο κομμάτι Το Όνομα σου Είναι Αγάπη, όπως επίσης το encore που ήρθε από τις ανικανοποίητες φωνές του κοινού που αρνιόταν να φύγει αν δεν ακούσει μερικά κομμάτια ακόμη και φυσικά το εμβληματικό Όλα πριν γίνουν για να ακολουθήσει χορός, με τον Κ.βήτα πρώτο και καλύτερο. Δύομιση ώρες μουσικής είναι πάνω από ικανοποιητικές και ο Κωνσταντίνος Βήτα αποτελεί μια σταθερή ευαίσθητη αξία στη μουσική.
Κείμενο / Φωτογραφίες: Παναγιώτης Μαλαφής
