Τετάρτη, 10 Οκτωβρίου 2018 14:41

Live Review: Whores. / Last Rizla @ Κύτταρο, 4/10/18

Written by 

Η λαϊκή θυμοσοφία υπαγορεύει “Όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι”. Πολλά κεράσια ακούγαμε πράγματι για τους noise rockers Whores. από την Ατλάντα και οι φήμες για τα δυναμικά live show τους υποστηρίζονταν και από τον ίδιο τον frontman τους, Christian Lembach, στη συνέντευξη που μας έδωσε πριν από λίγες ημέρες. Την Πέμπτη που μας πέρασε θα είχαμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε αν το καλαθι μας θα ήταν επαρκές ή θα μετανιώναμε που δεν είχαμε φέρει μαζί μας και δεύτερο. Πάντως η αλήθεια είναι πως συνέτρεχαν οι συνθήκες αυτό το live να αποτελέσει την θετική έκπληξη της φετινής σεζόν (τα λέγαμε και από ραδιοφώνου το προηγούμενο Σάββατο). Αν και ατομικά κάθε μέλος της μπάντας δεν θεωρείται νεανίας εδώ και χρόνια, οι Whores. ως μπάντα δεν είναι παλιοί στο χώρο, καθώς έχουν κυκλοφορήσει 2 ΕΡ και ένα μόλις άλμπουμ (Gold, 2016) στα 8 χρόνια της ύπαρξής της, οπότε και ορεξάτοι έρχονται και να αποδείξουν την αξία τους επιθυμούν.

Στο Soundgaze καταναλώνουμε ένα μεγάλο μέρος του χρόνου μας στο να ακούμε διάφορες νέες (και παλαιότερες, αλλα δεν είναι της παρούσης) κυκλοφορίες. Ειδικά δε όταν προέρχονται από τον ελλαδικό χώρο, δίνουμε λίγη περισσότερη σημασία, αν θέλετε για συναισθηματικούς λόγους αλλά και διότι η ελληνική underground σκηνή (εννοείται πως ο όρος χρησιμοποιείται καταχρηστικά) σε όλες τις εκφάνσεις της έχει να παρουσιάσει δουλειές υψηλού επιπέδου. Από την άλλη, το όνομα και μόνο των Last Rizla λειτουργούσε πάντα απωθητικά για τον γράφοντα. Πραγματικά, όλα αυτά τα χρόνια αρνιόμουν(α) να ακούσω το υλικό τους, πιστεύοντας πως θα πρόκειται για κάποια stonero-sludge (και το δεύτερο συνθετικό στο τσακίρ κέφι) μπάντα της σειράς, που θα έδινε περισσότερη έμφαση στην ποιότητα του καπνού που θα φουμάρει παρά στην ουσία της μουσικής της. Fun fact νο1: κάποτε όντως είχαν περάσει μια stoner περίοδο. Fun fact νο2: εδώ και χρόνια δεν έχουν καμία σχέση με αυτό. Και όχι μόνο δεν σχετίζονται με τον ήχο, τουλάχιστον άμεσα αφού “ανήκουν” στην Smoking Community και μοιράζονται δύο μέλη με τους Sadhus, αλλά αποτελούν μία από τις πιο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις του εγχώριου σκληρού ήχου!

Προσωπικά για μένα η εμφάνισή τους ήταν μία σβουρηχτή κατραπακιά στο δόξα πατρί, ένας τυφώνας που με σήκωσε και με έστειλε πάνω σε σουβλερούς βράχους, ένα νευρώδες μεσαίο δάχτυλο επίμονα ορθωμένο μπροστά μου αλλά που μου πιέζει και τη μύτη, ένα ηχηρό λάκτισμα με εργατική μπότα στη βουβωνική χώρα, μία αναπαράσταση του κανονικού εξωφύλλου του Far Beyοnd Driven των Pantera πάνω στο μέχρι πρότινος αθώο μου κορμί… θα μπορούσα να εκφραστώ με διάφορους άλλους τρόπους. Ο κοινός παρονομαστής όλων θα ήταν το μεγάλο σοκ που υπέστη από μία σφιχτοδεμένη μπάντα με ήχο μπετόν αρμέ, τσίτα δυνατό και μαζί κρυστάλλινα καθαρό (που συν τοις άλλοις αποδείκνυε και τον ποιοτικό ήχο του εξοπλισμού του Κυττάρου), αλλά κυρίως από τα ασυνήθιστα στα όρια του math rock κιθαριστικά riffs, τις πρωτότυπες επιρροές που διάνθιζαν το βρωμερό sludge τους (αν είναι δυνατόν, dub πέρασμα στο Dive και μάλιστα τόσο όμορφα ενταγμένο, δικαιολογώντας και το μπλουζάκι Dub Trio του κιθαρίστα;;) και φυσικά την τρομερή ενέργεια που έβγαζαν επί σκηνής. Επίσης, πόσες μπάντες γνωρίζετε που ο ντράμερ παίρνει επάνω του το entertainment του κοινού με το πάθος και τις έντονες κινήσεις του;; Στο τέλος ανέβηκε μαζί τους στην σκηνή ο Μιχάλης των Friend Of Gods για το επικολυρικό Indian, ο οποίος γκάριζε σαν να μην υπήρχε αύριο και κατόρθωσε να χάσει την ισορροπία του μέσα στο μοναδικό τετραγωνικό μέτρο που μπορούσε να κινηθεί. Μετά το τέλος της εμφάνισής τους ένιωθα πως χρειαζόμουν ένα ποτό (δεν ήπια) ή ένα τσιγάρο (δεν καπνίζω), πιο έντονα όμως αναζήτησα μια θέση για να κάτσω και να επεξεργαστώ αυτά που συνέβησαν… Πανάξιοι!

Το θρυλικό 11 των Spinal Tap έμοιαζε με ψίθυρος μπροστά στον ήχο που ακουγόταν στα πρώτα 2 κομμάτια των Whores. . Με τη διαφορά ότι τα ηχεία του Κυττάρου δεν μπορούσαν να αντέξουν την υπερβολική ένταση, αλλά αντί να καταστραφούν, απλώς “ψαλίδιζαν” τον ήχο, ώστε σε μας να φτάνει μία ανερμάτιστη βαβούρα που θα μπορούσε να χαντακώσει το Fake Life της έναρξης ή/και να γκρεμίσει το φιλόξενο venue (κοινώς… Christian ρίχτο!). Ευτυχώς η κατάσταση άλλαξε γρήγορα προς το καλύτερο, με την ενταση να παραμένει μεν υψηλή αλλά σε ποιοτικά ανεκτά και εν τέλει καλά επίπεδα. Ήδη όμως οι άγριες διαθέσεις της μπάντας γύρω από τον Christian Lembach είχαν ξεδιπλωθεί απειλητικά! Τι και αν οπτικά το babyface παρουσιαστικό του frontman τους δεν προδιέθετε για εκρηξιγενή έκλυση ενέργειας, πόσο μάλλον όταν αυτή είναι συνεχής αρχίζοντας από το πρώτο δευτερόλεπτο της συναυλίας - τα φαινόμενα απατούν, δεν συνηθίζουμε να λέμε; Λίγοι frontmen παρουσιάζονται μπροστά μας με τόση πίστη στο υλικό της μπάντας τους, αλλά και με τόση αυθεντικότητα στις απευθύνσεις τους προς το κοινό. Χαιρόταν που έπαιζε για μας και ακόμη περισσότερο για τον φίλο που τραγουδούσε όλους τους στίχους, με τον οποίο μάλιστα άνοιξε έναν σύντομο διάλογο. “That’s my kind of people”, είπε όταν είδε μέσα από το κοινό ένα σχετικό μπλουζάκι (μάλλον όμως όχι black T-shirt, αν έβλεπα καλά από τη θέση που ήμουν). Λατρεία για αυτό που κάνεις: αυτό και μόνο χρειάζεται για να το κάνεις καλά - σαν να μας έλεγε.

Η σύνθεση των Whores. κατέδειξε για μία ακόμη φορά την ανωτερότητα των power trio στο ευρύτερο rock. Η συνεργασία τους ήταν άψογη ξέχωρα από τις ατομικές τους διακρίσεις. Ο Lembach δεν άφησε χιλιοστό της σκηνής απάτητο, σόλαρε πολλές φορές σαν βιρτουόζος, πώρωνε το κοινό στεκόμενος στο κέντρο της σκηνής και μπροστά κρατώντας ψηλά την κιθάρα του, χτυπιόταν συνεχώς αφήνοντας να κινείται το τσουλούφι που διατηρεί… τι άλλο να έκανε; Στα αριστερά του (όπως κοίταζε εκείνος), ο μπασίστας Casey Maxwell εξέπεμπε σιγουριά και ας ανέμιζε κι εκείνος το πλουσιότατο μαλλί του συνεχώς. Η συζήτηση για μαλλί σταματάει τώρα που θα μιλήσουμε για τον σχεδόν “κάμπριο” Donnie Adkinson στα μετόπισθεν, όμως η στιβαρότητα με την οποία αντιμετώπιζε τα χτυπήματα στο drum kit του συνέτεινε κι εκείνη στην ισοπέδωση των ακουστικών μας οδών που έλαβε χώρα στο Κύτταρο.

Κατά τι λιγότερο από μία ώρα διήρκεσε το σετ των Whores. και αναμφίβολα με τόση ενέργεια που έβγαζαν δεν θα μπορούσαν να παίξουν πολύ παραπάνω. Τα 10 κομμάτια συνολικά, 6 από το Gold και τα υπόλοιπα από τα ΕΡ τους, φαίνονται λίγα μονάχα σε όσους πιστεύουν πως η χρονική ποσότητα πρέπει να υπερτερεί της ποιότητας της συναυλίας. Το encore που συνήθως δεν κάνουν (όπως είπε ο Christian) αν δεν έχει νόημα, αφορούσε το Mental Illness As A Mating Ritual (απίστευτη τιτλοδότηση, τομέας που φαίνεται να έχουν ιδιαίτερη έφεση οι Whores) και φιλοξένησε το σοβαρότερο pit της βραδιάς. Το πρώτο live της ευρωπαϊκής τους περιοδείας στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Παρακολουθήσαμε σε σχεδόν ιδανικές συνθήκες (ο ήχος μόνο χρειαζόταν επαναρύθμιση) μία μπάντα που έδωσε το 101% της ενέργειάς της στην σκηνή και ήρθε κοντά με το κοινό μουσικά αλλά και ως νοοτροπία. Ήταν υπέροχο να χαζεύεις τον Christian να εκφράζεται τόσο πηγαία και ανεπιτήδευτα και ολη η μπάντα να δείχνει πως περνάει υπέροχα με την παρέα και τη συμμετοχή μας. Μπορεί ως επιχειρηματική κίνηση η έλευσή τους να εμπεριείχε υπολογίσιμο ρίσκο - νέα σχετικά μπάντα γαρ από τις ΗΠΑ με περιορισμένο κοινό προερχόμενο κυρίως μέσα από συγκεκριμένους μουσικούς κύκλους - αλλά προσωπικά δεν βλέπω το λόγο να μην επανέλθουν σε πρώτη ευκαιρία, ειδικά εφόσον το word of mouth μιας κάθιδρης ενεργητικής εμφάνισης θα φτάσει σίγουρα στα αυτιά και των τελευταίων θιασωτών των θορυβωδών εκφράσεων του rock.

Κείμενο - φωτογραφίες: Μιχάλης Κουρής

Μιχάλης Κουρής

 

 

Για τον Μιχάλη Κουρή καλύτερα από οποιονδήποτε μιλάνε τα σημειώματα στο ψυγείο του: "Δεν πεινάω δεν πεινάω" "Να έρχεσαι κάθε πέντε λεπτά να με βλέπεις" "Μην πίνεις άλλο" "Δεν μπορείς να πας σε όλα τα live". Ακούει τα πάντα και δεν εννοεί "ακούω ραδιόφωνο" - στον ελεύθερό του χρόνο είναι αφουγκραστής των συμπαθών ζώων σε ζωολογικό κήπο του εξωτερικού που εύλογα επιθυμεί να παραμείνει μυστικός.

Website: www.soundgaze.gr
Νέα Δίσκοι      Συναυλίες Συνεντεύξεις Στήλες Archive    Rookie's corner   Artist Index
 Επικαιρότητα   Κριτικές Συναυλιών Text Interviews Music Scouting      
 Ενημερώσεις   Προτάσεις για συναυλίες   Memory Lane      
        Local Jams
     
        Record Shuffle      
        Άρθρα