Οι καθιερωμένες ανοιξιάτικες εμφανίσεις του Γιάννη Αγγελάκα έλαβαν χώρα φέτος στο Fuzz Club, το οποίο γέμισε με άνεση και τις δυο μέρες, με το sold out να είναι, αν μη τι άλλο, αναμενόμενο.

Οι Τεφλόν ήταν το σχήμα που ανέλαβε το ρόλο του support και για τις δυο μέρες, έχοντας την ευκαιρία να παρουσιάσει το υλικό του μπροστά σε ένα ευρύτερο κοινό. Το αθηναϊκό γκρουπ μετρά δύο άλμπουμ και αυτή την περίοδο βρίσκεται σε διαδικασία παρουσίασης νέων συνθέσεων. Μουσικά εντάσσονται στην κατηγορία των εγχώριων συγκροτημάτων που επιλέγουν να εκφραστούν με ελληνικό στίχο, έχοντας ως βάση έναν ήχο που δεν μπορεί σίγουρα να μπει κάτω από την ταμπέλα «έντεχνο», διαθέτει όμως στοιχεία που τον συνδέουν με την χώρα προέλευσης (δυο από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτού του «ρεύματος» αποτελούν οι Λάμδα και οι Λάργκο). Στα κομμάτια τους αναμειγνύουν αρκετά ετερόκλητα υλικά, επηρεασμένα τόσο από την δυτική μουσική όσο και την εγχώρια, κι εκεί βρίσκεται και η ουσία τους εγχειρήματος τους. Στη διάρκεια του live πάντως οι καλύτερες στιγμές τους εντοπίζονται στα ορχηστρικά σημεία, όπου η μουσική τους προσέγγιζε το post rock, διαθέτοντας τις απαραίτητες κορυφώσεις. Από το ζεστό χειροκρότημα στο φινάλε φάνηκε πως αυτό που παρουσίασαν βρήκε ανταπόκριση στον κόσμο.

Ακριβώς στις 22:30, όπως είχε ανακοινωθεί, οι μουσικοί που απαρτίζουν το σχήμα των 100^ΟC ανέβηκαν ένας ένας στη σκηνή, παίζοντας μια μακριά εισαγωγή που οδηγήθηκε σταδιακά με την είσοδο του Γιάννη Αγγελάκα στο μυθικό Κεφάλι Γεμάτο Χρυσάφι από το ομώνυμο αριστουργηματικό δίσκο των Τρυπών του 1996. Κάπως έτσι το live ξεκίνησε με τρόπο αναμφίβολα εντυπωσιακο. Αμέσως μετά υπήρξε η σύνδεση με το παρόν, με το Μόνο Από τη Λύπη σου από την πιο πρόσφατη δουλειά του Αγγελάκα Ήσυχα Τραγούδια Για Ανέμελα Λιβάδια (2016).

Όσοι παρακολουθούν τακτικά συναυλίες του Αγγελάκα γνωρίζουν περίπου τι θα περιλαμβάνει το set, ωστόσο πάντα υπάρχει η προσμονή για μια-δυο εκπλήξεις, εννοώντας συνθέσεις που δεν ακούγονται συχνά στις ζωντανές εμφανίσεις του. Η δομή του live ήταν και αυτή τη φορά, η συνηθισμένη, δηλαδή κομμάτια που προκαλούν ενθουσιασμό στο κοινό όπως τα Γλέντι, Δικαιοσύνη, Ευγνωμοσύνη, Αιρετικό ανάμεικτα με πιο «ήσυχα» τραγούδια σαν τα Πόθοι, Ποτάμι, Άγρια των Άστρων Μουσική, Παίρνε με μαζί σου. Κάπου ανάμεσα στα τελευταία και το εμβληματικό Όταν Χαράζει, από τη συνεργασία του με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου. Ένα κομμάτι κομβικό στην πορεία και των δυο μουσικών, που όμως δεν συγκαταλέγεται σε αυτά που ακούγονται σταθερά στις συναυλίες του Αγγελάκα.

Λίγο μετά τη μέση ήχησαν οι πρώτες νότες του Ο Χαμένος τα Παίρνει όλα (από την ομώνυμη ταινία του Νίκου Νικολαΐδη), το οποίο σηματοδοτεί συνήθως την τελική ευθεία του live. Το ακολούθησαν τα ξεσηκωτικά Από εδώ και Πάνω, Σιγά μην Κλάψω, Σαράβαλο, Νεάντερταλ και φυσικά τα αγαπημένα από τις Τρύπες Μέσα στη Νύχτα των Άλλων, το Τρένο και Ακούω την Αγάπη.

Με τραγούδια από την εποχή των Τρυπών ήρθε και το φινάλε της συναυλίας, αρχής γενομένης με την Ταξιδιάρα Ψυχή, στην οποία -ως είθισται- ο Αγγελάκας τραγουδάει τη φράση-σύνθημα «Λονδίνο, Άμστερνταμ ή Βερολίνο» και όλους τους υπόλοιπους στίχους αναλαμβάνει ο κόσμος. Αμέσως μετά ήρθε το απαραίτητο Θ’ Ανατέλλω, η αναπάντεχη Έκτη Αυγούστου και βεβαίως η ιδανική για κλείσιμο Γιορτή.

Μετά από 2 ώρες και ένα τέταρτο ο Γιάννης Αγγελάκας και οι 100^ΟC αποχώρησαν οριστικά από τη σκηνή, αφού πρώτα είχαν πραγματοποιήσει μια ακόμα χορταστική εμφάνιση. Ο Αγγελάκας ακόμα και στα 60 εξακολουθεί να έχει ενέργεια και πάθος που θα ζήλευαν πολύ νεότεροι του, ενώ την ίδια στιγμή οι 100^ΟC έχουν εξελιχθεί σε μια άψογη ροκ μπάντα που όχι μόνο στέκεται στο ύψος των περιστάσεων αλλά τις περισσότερες φορές απογειώνει τα κομμάτια.

Τα μόνα μελανά σημεία της βραδιάς αποτέλεσαν η έντονη κάπνα και χάβρα που επικρατούσε στην πλατεία (δυστυχώς τα θεωρούμε αναπόφευκτα) καθώς και το γεγονός πως στο τελευταίο τραγούδι ένας «επιστήμονας» είχε την φαεινή ιδέα να ανάψει καπνογόνο εντός κλειστού χώρου κάνοντας την ατμόσφαιρα αποπνικτική (μερικές φορές αναρωτιόμαστε πραγματικά τι ακριβώς κουβαλάνε εντός του κρανίου τους κάποιοι συμπολίτες μας…). Καλό είναι ωστόσο να στεκόμαστε στη μουσική γιατί αυτή είναι η πρωταγωνίστρια, και σε αυτό τον τομέα δεν είχαμε το παραμικρό παράπονο. Επόμενο ραντεβού λοιπόν στην καθιερωμένη καλοκαιρινή περιοδεία του Γιάννη Αγγελάκα.

Κείμενο: Κωνσταντίνος Αναγνωστόπουλος 

Φωτογραφίες: Μιχάλης Κουρής