Το πολύ καλό δισκάδικο Sound Effect αποφάσισε να διοργανώσει για τα 21 χρόνια δράσης του ένα διήμερο φεστιβάλ στο Gagarin, με ονόματα που φιλοξενούνται στο ρόστερ του αντίστοιχου label. Το φεστιβάλ στήθηκε με πολύ μεράκι, με δέκα μπάντες (8 εγχώριες + 2 από το εξωτερικό), εισιτήριο προσιτό, ατμόσφαιρα άκρως φιλική και δώρο ένα flexi single! Το ότι το μουσικόφιλο κοινό διαχρονικά δεν ακολουθεί ανάλογα εγχειρήματα είναι μια άλλη ιστορία που δεν είναι της παρούσης. Ο λόγος ανήκει στους παρόντες.
Το διήμερο άνοιξε με το trio των Lokruz και τις μακροσκελείς ψυχεδελικές συνθέσεις τους, που σταδιακά κατέληξαν σε ξεκάθαρα rock & roll μονοπάτια.
Αμέσως μετά σειρά είχαν οι δυο μπάντες που ταξίδεψαν από το εξωτερικό. Πρώτοι οι Ισραηλινοί King Isxan που παρά την αντιτουριστική εμφάνιση τους, αποδείχθηκαν ικανότατοι ως μουσικό σύνολο. Οι συνθέσεις τους είχαν πολύ ενδιαφέρον και περιστρέφονταν γύρω από το kraut.
Το kraut έμεινε στο προσκήνιο και με τους Glen από τη Γερμανία, οι οποίοι πήραν τη σκυτάλη αμέσως μετά. Μόνο που εδώ η ένταση χτύπησε κόκκινο και παρότι δεν πρόκειται για πιτσιρικάδες, η μουσική τους είχε μια δυναμική που ταιριάζει σε νεανικά σχήματα.
Το επόμενο σχήμα, παρότι εγχώριο, ήταν αυτό που αναμέναμε με περισσότερη αδημονία. Ο λόγος φυσικά για τους τρομερούς BLML! Το γκρουπ του Γιώργου Καρανικόλα εμφανίζεται σπανίως οπότε δεν χάνονται τέτοιες ευκαιρίες όταν υπάρχει κάποιο προγραμματισμένο live τους.
Το set τους ήταν σύντομο αλλά απολαυστικότατο, και πάρα τον μέτριο αρχικά ήχο, ευχαριστηθήκαμε στο έπακρο κομματάρες όπως τα Godless, Plasma Rocket αλλά και τη βουτιά στα 90s με το Showdown.
Η πρώτη μέρα έκλεισε πανηγυρικά με τους Steams σε μια οργιαστική εμφάνιση που απείχε παρασάγγας από την αντίστοιχη προ λίγων ημερών όταν έπαιξαν εμφανώς “μαγκωμένοι” ως support στους Black Angels. Εδώ τα έδωσαν όλα και απέδειξαν πως μόνο τυχαία δεν βρέθηκαν headliners της βραδιάς.
Η δεύτερη μέρα άνοιξε με τους Widow Pit, οι οποίοι μοιράζονται κοινά μέλη με τους Lokruz. Εδώ όμως ο ήχος όμως ήταν διαφοροποιημένος και κινούταν προς περισσότερο heavy rock κατευθύνσεις.
Για τους Bastard Sword αυτή ήταν μια από τις πρώτες εμφανίσεις τους, καθώς το συγκρότημα είναι πολύ φρέσκο. Το trio δημιουργήθηκε με ένα και μόνο σκοπό: να παίξει μόνο μέταλ! Τα ντουμανιασμένα riff του Α. Χαρμπίλα, τα πληθωρικά τύμπανα του Α. Καπράνου και οι “αλσισνερικές” μπασογραμμές του Ο. Τζιρίτα, έκαναν σίγουρα γκελ στους σκληροπυρηνικούς που βρέθηκαν από κάτω.
Στα ίδια αυτιά απευθύνθηκαν και οι Gagulta που τους διαδέχθηκαν. Εδώ όμως το doom πλαισιώθηκε από γερές δόσεις sludge και τα απαραίτητα “σκισμένα” φωνητικά.
Για το επόμενο όνομα, τους Lotus Emperor, υπήρχε αρκετή περιέργεια καθώς ο πρόσφατος -δεύτερος- δίσκος τους μας είχε αφήσει θετικότατες εντυπώσεις αλλά δεν τους είχαμε πετύχει ξανά επί σκηνής στο παρελθόν. Κι εδώ το doom υπήρχε, κυρίως ως ατμόσφαιρα, η ψυχεδέλεια επανήλθε στο προσκήνιο και το όλο σκηνικό είχε ως στόχο τη δημιουργία ποικίλων συναισθημάτων.
Η αυτοκρατορία του doom εδραιώθηκε για τα καλά με τους headliners της δεύτερης μέρας, Automaton. Μετά από μια περίοδο σιωπής και ανακατατάξεων επανήλθαν για να επιβεβαιώσουν πως ανήκουν στα πλέον ποιοτικά σχήματα του σκληρού ήχου. Φυσικά ως highlights θα ξεχωρίσαμε τα αποσπάσματα από το μυθικό LP “Τάλως”.
Κείμενο: Κωνσταντίνος Αναγνωστόπουλος / Φωτογραφίες: Μιχάλης Κουρής
