Λίγο πριν από την εμφάνιση των Goatsnake στο An Club (Κυριακή 7 Ιουνίου) ο Μιχάλης Κουρής μίλησε τηλεφωνικά με τον κιθαρίστα (και ψυχή της Southern Lord Records) Greg Anderson για λογαριασμό του Soundgaze. Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε τα πολλά και ενδιαφέροντα που μας είπε.

Θα εχεις νέο άλμπουμ με τους Goatsnake φέτος, μετά από ένα διάλλειμα 15 ετών, κατά την διάρκεια του οποίου φυσικά συνέβησαν και διάφορες αλλαγές μελών στην μπάντα. Ήταν αυτή η σωστή στιγμή για να βγει ένας δίσκος;

Ξεκινήσαμε να παίζουμε ξανά μαζί με τον αρχικό μας ντράμερ (Greg Rogers) το 2010, όταν προσκληθήκαμε για να παίξουμε στο φεστιβάλ του Roadburn, κάτι που αποδείχτηκε καταλύτης για να παίξουμε μαζί μουσική ξανά. Τότε καταλάβαμε πόσο μας άρεσε να παίζουμε αυτά τα τραγούδια με εκείνη την σύνθεση. Μας προσκάλεσαν σε μερικά φεστιβάλ ακόμη, αλλά καταλάβαμε πως η ύπαρξή μας ως μπάντα προϋποθέτει να γράψουμε νέα τραγούδια και να κάνουμε καποιες νέες ηχογραφήσεις.

Ηχητικά τι θα πρέπει να περιμένουμε από το νέο άλμπουμ;

Είναι παρόμοιος με τον ήχο των προηγούμενων δίσκων, η μουσική είναι επηρεασμένη από τα βαριά μπλουζ και κυρίως από τους Black Sabbath, αλλά θέλαμε να την πάμε σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Σίγουρα το αποτέλεσμα είναι πιο ώριμο, άλλωστε η προηγούμενη φορά που κάναμε δίσκο ήταν πριν 15 χρόνια, οπότε σίγουρα το παίξιμό μας έχει βελτιωθεί από τότε. Και η μεταξύ μας συνεργασία είναι πολύ πιο στιβαρή πλέον και η χημεία της μπάντας τόσο δυνατή όσο ποτέ άλλοτε.

Σε λίγες μέρες παίζεις και στην Αθήνα, στο Αν Club...

...Έχω παίξει εκεί μερικά χρόνια πριν με τους Sunn 0)))

Τι θυμάσαι από εκείνη τη συναυλία; Οι παρευρισκόμενοι το θυμούνται ως μία από τις δυνατότερες σε ένταση συναυλίες όλων των εποχών.

Ήταν φοβερή εμπειρία, αρκετά χαοτική και με ένα στοιχείο κινδύνου, κάτι που λείπει από τις περισσότερες συναυλίες αυτόν τον καιρό. Σαν τις εποχές που ήμουν παιδί και πήγαινα σε Punk συναυλίες, και δεν γνώριζα ποτέ τι πρόκειται να συμβεί. Αυτό το στοιχείο του μυστηρίου και της έκπληξης… δεν ξέρω ακριβώς τι ήταν αυτό! Αλλά περάσαμε τρομερά, λατρέψαμε την Αθήνα και θεωρούμε τιμή μας που μπορέσαμε να έρθουμε σε σας, είμαστε κατενθουσιασμένοι που επιστρέφουμε.

Τι θα πρέπει να περιμένουμε από μια συναυλία των Goatsnake;

Στην πρώιμη φάση της καριέρας σου είχες μία μπάντα ονόματι Thorr’s Hammer. Η τραγουδίστρια σας, Runhild Gammelsæter, θεωρείται σημαντικό κεφάλαιο για την ακραία μουσική, καθώς ήταν από τις πρώτες γυναίκες που επιχείρησε τέτοιου τύπου ακραία φωνητικά. Η επανένωσή σας στο Roadburn ήταν και η τελευταία φορά που ακούσαμε κάποιο νεότερο από εκείνη. Γνωρίζεις αν ασχολείται με τη μουσική αυτήν την περίοδο (σ.σ. η γυναίκα είναι επιστήμων βιολόγος με τα πτυχία της και τα PhD της και βγάζει το ψωμί της από αυτό).

Είμαστε ακόμη καλοί φίλοι και κρατάμε επαφή. Δουλεύει σε κάποια μουσικά projects από δω κι από κει, συνεργάστηκε πρόσφατα με τον Νορβηγό Lasse Marhaug και νομίζω πως κυκλοφόρησε ήδη ένα 12ιντσο μαζί του. Αλλά γενικά ακολουθεί μια πολύ σοβαρή καριέρα που για εκείνη αποτελεί προτεραιότητα. Η φιλία μας με την Runhild είναι πολύ δυνατή και πάντα υπάρχει η πιθανότητα να κάνουμε κάτι μαζί, είτε ως Thorr’s Hammer είτε με άλλα projects.

Μία πιο πρόσφατη συνεργασία που είχες με τον Scott Walker συζητήθηκε πολύ και ενέπνευσε ακραίες αντιδράσεις. Μεταξύ των φανς θα έβρισκες μόνο άτομα που είτε μισούσαν είτε λάτρεψαν το άλμπουμ! Πώς βλέπεις εκείνη τη συνεργασία τώρα που έχει περάσει κάποιο χρονικό διάστημα από τη δημιουργία του δίσκου;

Για μένα αυτή ακριβώς η ύπαρξη ακραίων αντιδράσεων καθιστά το άλμπουμ απόλυτα επιτυχημένο. Αυτό έλπιζα πάντα δημιουργώντας μουσική: να δημιουργήσω κάποιας μορφής αντίδραση, είτε θετική είτε αρνητική, παρά να αντιμετωπιστεί το έργο μου χλιαρά. Πέρα από αυτό όμως, δεν με ενδιαφέρουν ιδιαίτερα οι γνώμες για τον δίσκο. Ήταν για μας μία τρομερή ευκαιρία να πραγματοποιήσουμε αυτήν την συνεργασία. Για πολλή από την μουσική που φτιάχνω ή στην οποία συμμετέχω, δεν με απασχολεί ποια μπορεί να είναι η άποψη του κοινού για αυτήν, σαν αυτή να φτιάχνεται από το εγωιστικό τμήμα μου. Είναι αυτό που θέλω να κάνω, το μέσο μέσα από το οποίο εκφράζομαι. Προφανώς, είμαι πολύ τυχερός που κάποια μερίδα κοινού ακούει τη μουσική μου και συνδέεται με αυτήν και όντως μου δίνει δύναμη και την πρώτη ύλη για να παράγω περισσότερη, αλλά δεν νιώθω την ανάγκη να ικανοποιήσω κάποιο συγκεκριμένο ακροατήριο. Μάλιστα τέτοιος καλλιτέχνης είναι και ο Scott Walker. Η μουσική του προέρχεται από ένα πολύ προσωπικό και ειλικρινές μέρος, δεν σκέφτεται την όποια εμπορική επιτυχία, απλώς κάνει μουσική ως μία ωμή πρωτόγονη τέχνη.

Τελευταία ερώτηση από μένα, Greg. Ποιο θεωρείς πως είναι το μεγαλύτερο επίτευγμά σου ως μουσικός, ή καλύτερα ως άτομο που ασχολείται με τη μουσική;

Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάτι συγκεκριμένο, αλλά νομίζω πως είναι το γεγονός ότι βρίσκομαι ακόμη ενεργός να ασχολούμαι με μουσική στην οποία ανταποκρίνεται το κοινό. Δεν το παίρνω ελαφρά τη καρδία, είμαι ευγνώμων που μπορώ να βρίσκομαι σε αυτήν την θέση.. γνωρίζω πως υπάρχουν εκατομμύρια μουσικοί που δεν έχουν αυτήν την ευκαιρία. Είμαι ευχαριστημένος που βρίσκομαι σε θέση να φτιάχνω μουσική που να ακούει το κοινό και να έχω την δυνατότητα να κυκλοφορώ τους δίσκους μου.