Οι Ολλανδοί Drive By Wire είναι το μυστικό του heavy rock που αξίζει να ανακαλύψετε. Και μόνο το γεγονός πως, από το 2006 που ξεκίνησαν στη δισκογραφία, δεν απαντούν συχνά παλαιού τύπου desert rock μπάντες με γυναικεία φωνητικά, τους δίνει αρκετούς πόντους, πόντοι που ευτυχώς έχουν και μουσικό έρεισμα. Το τρίτο τους άλμπουμ (The Whole Shebang) κυκλοφορεί εδώ και σχεδόν ένα χρόνο και στις επόμενες ημέρες θα επισκεφτούν τη χώρα μας για μία περιοδεία 5 εμφανίσεων. Αδράξαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με τη Simone Holsbeek (φωνή/κιθάρα) και τον Alwin Wubben (κιθάρα) για το άλμπουμ, για μουσική γενικώς και φυσικά για την Ελλάδα που αγαπούν ιδιαίτερα.
Νιώθω υπέροχα που σας έχουμε ξανά κοντά μας στην Ελλάδα για live! Ακολουθεί all-time classic ερώτηση: Ποιες είναι οι αγαπημένες σας μνήμες από τις προηγούμενες φορές που επισκεφτήκατε τη χώρα μας; Και πώς σας φάνηκε η εμπειρία να είστε support στους Kyuss Lives το 2011;
Simone: Έχουμε βρεθεί δύο φορές ως τώρα στην υπέροχη χώρα σας και είμαστε τρελλοί με το φαγητό. Προσωπικά είμαι χορτοφάγος, δεν τρώω καθόλου κρέας, όμως τρώω ψάρι και ακόμη μου έρχονται στο νου οι φοβερές φρέσκες σαλάτες που δοκίμασα, τη γεύση του λαδιού, τις ελιές… το καλύτερο φαγητό που έχω δοκιμάσει ποτέ μου! Το κυριότερο στην Ελλάδα νομίζω πως είναι οι άνθρωποι. Το κοινό στις συναυλίες είναι φανταστικό. Ανταποκρίνονται περισσότερο στη μουσική με διαφορετικό τρόπο από τους Ολλανδούς. Έχουμε κάνει φίλους στην Ελλάδα και αυτό είναι πολύ ιδιαίτερο για μας. Οι Έλληνες είναι πολύ ζεστοί και θετικοί άνθρωποι, με μία χαλαρή νοοτροπία που μου αρέσει και πολύ καλά vibes.
Alwin: Ναι, υπέροχες μνήμες… η συναυλία με τους Kyuss Lives ήταν επίσης εκρηκτική. Είχαμε ήδη κάνει κάποια support στον Brant Bjork, έτσι γνωρίζαμε εκείνον, αλλά ήταν υπέροχο που γνωρίσαμε και τα υπόλοιπα μέλη μίας από τις αγαπημένες μου μπάντες! Το μόνο μειονέκτημα ήταν πως μετά τη συναυλία μείναμε πολύ ώρα στο backstage για να επεξεργαστούμε κάποια συμβόλαια και λοιπά χαρτιά, ενώ κάποιοι φίλοι και οπαδοί είχαν οργανώσει aferparty στην πόλη, στο οποίο φυσικά δεν μπορέσαμε να παραβρεθούμε εξαιτίας του πολύ χρόνου που μας πήρε αυτή η διαδικασία. τώρα όμως μπορούμε να επανορθώσουμε. Ελπίζουμε να τους ξανασυναντήσουμε όλους στις συναυλίες μας!
Αυτή τη φορά βγαίνετε σε ολόκληρη Ελληνική περιοδεία! Πώς νιώθετε που θα μείνετε στην Ελλάδα για παραπάνω από 2-3 μέρες; Τι περιμένετε από αυτήν την περιοδεία;
Simone: Όσο περισσότερο, τόσο καλύτερα! Πάντα οι 2-3 συναυλίες έμοιαζαν λίγες… Περιμένουμε πως το συγκρότημα θα είναι πιο συγκεντρωμένο. Επίσης μας δίνεται περισσότερος χρόνος να εξερευνήσουμε τη χώρα.
Δώστε μας λεπτομέρειες για την παρούσα σύνθεσή σας. Υποθέτω πως είναι πιο σταθερή από ποτέ, σχεδόν παρόμοια με αυτή που ήρθατε εδώ το 2011.
Simone: Η σύνθεση είναι σταθερή σχεδόν εδώ και 5 χρόνια. Έχουμε μία συμπαγή ομάδα μουσικών που τους αρέσει να φτιάχνουν μουσική μαζί, αλλά και απολαμβάνουν την παρέα μεταξύ τους.
Το τελευταίο σας άλμπουμ ονομάζεται The Whole Shebang. Τι θέλετε να πείτε με αυτόν τον τίτλο;
Simone: Σε αυτόν τον ανδροκρατούμενο κόσμο του rock, είναι καλό να χρησιμοποιείται η λέξη “She”…αλλά κυρίως θεωρήσαμε πως αυτό το άλμπουμ τα έχει όλα...it’s all we have….The whole shebang….
Ο ήχος ακούγεται σαφώς στιβαρότερος σε αυτό το άλμπουμ. Τι άλλαξε σε σχέση με τους πρώτους δίσκους;
Alwin: Αυτό που άλλαξε είναι πως δώσαμε πολύ χρόνο στην προ-παραγωγή, ώστε να καταλάβουμε πώς θέλαμε να ηχεί, ποιον δρόμο να ακολουθήσουμε, μουσικά μιλώντας. Πρώτα ηχογραφήσαμε στο Amsterdam με έναν γνωστό παραγωγό και, αν και ακουγόταν πολύ καλά ηχητικά, πιστεύαμε πως του έλειπε η μαγεία που έχουμε όταν παίζουμε live, αυτή η χαλαρότητα, το χαρακτηριστικό groove των Drive By Wire. Τελικά ο δίσκος ηχογραφήθηκε σε έναν παλιό αχυρώνα, ένα αγνό rock’n ‘oll μέρος, όχι κάτι ιδιαίτερα φανταιζί ή high-tech, απλώς με μία μυρωδιά μπύρας και αγελάδων (γέλια)! Εκεί όμως μπορέσαμε να πιάσουμε στην ηχογράφηση τη σωστή διάθεση. Κάναμε μόνοι μας παραγωγή στο άλμπουμ, ενώ κάναμε τη μίξη μαζί με τον Rene Rutten από τους The Gathering. Γνωρίζουμε τον Rene πολύ καιρό, για ένα μικρό διάστημα υπήρξε και μπασίστας μας, οπότε καταλαβαίνει ακριβώς πώς θέλουμε να ακουγόμαστε.
Simone, τα φωνητικά σου σε αυτό το album ακούγονται πιο άγρια σε σχέση με τους πρώτους δύο δίσκους. Πώς προέκυψε αυτή η αλλαγή;
Simone: Με την πάροδο τον ετών έχουμε περιοδεύσει πολύ και ήθελα να χρησιμοποιήσω αυτήν την live ενέργεια που έχει η μπάντα, που έχω κι εγώ και να την αποτυπώσω στο δίσκο. Βοήθησε επίσης πως ηχογραφήσαμε στο συγκεκριμένο μέρος: ήταν σκοτεινό, πίναμε μπύρες, γενικά όλα έμοιαζαν χαλαρά και τα φωνητικά βγήκαν με αυτόν τον τόπο, έτσι απλά σαν μία ζωντανή κατάσταση επάνω στην σκηνή. Χαίρομαι που καταφέραμε να αποτυπώσουμε αύτη την αίσθηση.
Ο δίσκος περιλαμβάνει επίσης μία διασκευή στους δικούς μας Nightstalker! Γιατί διαλέξατε αυτήν την μπάντα και το συγκεκριμένο κομμάτι (Voodoo You Do);
Simone: Είχαμε παίξει μαζί με τους Nightstalker την πρώτη φορά που ήρθαμε στην Ελλάδα (σ.σ. στη Θεσσαλονίκη, ως support), πραγματικά ωραίοι τύποι! Και φυσικά πρόκειται για ένα φοβερό κομμάτι. Μου αρέσουν ιδιαίτερα οι φωνητικές του γραμμές…
Τι συνέβη με την επανασύνδεση των Cords (σ.σ. η παλιά μπάντα της Simone, σχετικά γνωστή εκείνη την εποχή);
Simone: Η επανασύνδεση των Cords το 2010 προγραμματιζόταν να συμβεί για μόνο μία συναυλία. Υπήρξε ένα venue στο Hengelo (από όπου ξεκίνησαν αρχικά οι Cords) που έκλεινε οριστικά και έψαχνε για μία ιδιαίτερη μπάντα για την τελευταία συναυλία του. Έτσι μας ζήτησαν αν μας ενδιέφερε μία συναυλία εκεί με τους Cords. Και έτσι ξεκίνησαν όλα, διότι αυτό άρεσε στον κόσμο και ήρθαν περισσότερες ζητήσεις. Έτσι σκεφτήκαμε να το κάνουμε για ένα χρόνο, να ηχογραφήσουμε ένα CD και να κυκλοφορήσουμε ένα DVD με παλιό υλικό, outtakes κτλ και να ηχογραφήσουμε δύο νέα κομμάτια. Όπως και έγινε στο Cοllage. Ένα χρόνο μετά, τα άλλα μέλη (Trush και Marc Fabels) ήθελαν να σταματήσουν, ο Alwin κι εγώ ξαναπιάσαμε τους DBW, οπότε αυτό ήταν το τέλος της περιπέτειας των Cords - αλλά και η αρχή ενός νέου κεφαλαίου για τους Drive By Wire.
Το The Whole Shebang κυκλοφορεί επίσης σε βινύλιο, το πρώτο σας. Ποιο είναι το αγαπημένο μέσο στο οποίο ακούτε μουσική και ποιες οι σκέψεις σας για το streaming?
Alwin: Ακούμε πολλά CD στο σπίτι και στο αυτοκίνητο, αλλά ναι το βινύλιο ακούγεται καλύτερο/πιο ζεστό. Σχετικά με το streaming, δεν έχω πρόβλημα αλλά δεν μου κάνει κάτι. Ίσως είμαι απλώς old-school τύπος, αλλά μου αρέσει να βρίσκομαι σε ένα δισκοπωλείο και να αγοράσω κάτι που θα μπορώ να πάρω σπίτι, να καθίσω και να διαθέσω χρόνο για να το ακούσω.
Ακούτε μουσική γενικά; Ποιους δίσκους της προηγούμενης - ή ακόμη και αυτής - της χρονιάς θα ξεχωρίζατε;
Simone: Βασικά ακούω περισσότερο τα παλιά, classic rock. Παίζω Doors σχεδόν κάθε μέρα, Neil Young, Fleetwood Mac… Από τα καινούρια, λατρεύω τους Alabama Shakes, τους Stereophonics και το νέο άλμπουμ του Dave Gahan. Όμως ακούω και Billie Holiday, jazz όπως Chet Baker και Sonny Rollins…
Alwin: Πάρα πολλά, δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω. Λατρεύω το άλμπουμ των Graveyard.
Ένα χαρακτηριστικό που σίγουρα ξεχωρίζει στη μουσική σας είναι τα γυναικεία φωνητικά. Ποιες είναι οι αγαπημένες σας γυναικείες φωνές της νέας γενιάς;
Simone: Οι Alabama Shakes...μεγάλη φωνή και προσωπικότητα. Η PJ Harvey κυκλοφορεί νέο δίσκο, πάντα ήμουν μεγάλος οπαδός της. Μου αρέσουν οι Duke Spirit, λατρεύω τη φωνή της Liela Moss...οι Yeah Yeah Yeahs….οι Blues Pills...οι Jucifer...
Alwin: Η Allison Mosshart από τους Dead Weather
Προφανώς γνωρίζετε πως ο Lemmy και ο David Bowie δεν είναι πλέον κοντά μας. Αυτοί οι δύο μουσικοί τιτάνες έμοιαζαν να έχουν επηρεάσει σχεδόν τους πάντες. Βλέπετε εσείς κάποια επιρροή τους στη μουσική σας; Τι θυμάστε κυρίως από αυτούς;
Alwin: Ναι, πραγματικά τραγικές απώλειες. Νομίζω η δουλειά του Lemmy με τους Hawkwind μας έχει επηρεάσει κάπως. Άκουγα πολλές παλιές μπάντες των 70's όταν έγραφα αυτό το άλμπουμ - εκτός από Hawkwind, επίσης Black Sabbath και Blue Cheer, αλλά και πιο άγνωστες μπάντες, όπως Lord Baltimore, Budgie κτλ. Ό,τι και να λέω, ακόμη και τον σκύλο μας (ένα αδέσποτο από τα βουνά του Πηλίου!) το έχουμε ονομάσει Lemmy (γέλια)! Όσο για τον David Bowie.. από πού να ξεκινήσω; Έχει κάνει τόσα για τη μουσική, πάντα επανεφεύροντας τον εαυτό του και τη μουσική του. Ήμουν τυχερός που έχω δει και τους δύο ζωντανά, φοβεροί performers και οι δύο.
Simone και Alwin, δεν είστε ζευγάρι μόνο στη μουσική αλλά και στη ζωή. Πώς το βρίσκετε να συνεργάζεστε και για “μπίζνες” , έτσι ώστε να είστε όλη μέρα μαζί;
Alwin: Χαχα, είναι πολύ καλά να μοιραζόμαστε το πάθος μας επίσης στην σκηνή… και η δημιουργία μουσικης είναι επίσης μια παθιασμένη σχέση, μερικές φορές με υψωμένες φωνές κτλ, τόσο ώστε οι υπόλοιποι να φεύγουν από το χώρο που κάνουμε τις πρόβες για να μονομαχήσουμε μόνοι μας (γέλια)!. Αλλά, ξέρεις, προσπαθούμε απλώς να βγάλουμε ο ένας το καλύτερο από τον άλλο, να ωθήσουμε ο ένας τον άλλον πιο μπροστά.
Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να βγάζετε χρήματα από τη μουσική σας, αρκετά τουλάχιστον για να πληρώνετε τους λογαριασμούς σας, παραδείγματος χάριν; Νιώθετε ότι το έχετε πετύχει αυτό;
Simone: Δεν είμαστε στη φάση για τα χρήματα, δεν είναι αυτός ο σωστός τρόπος για να κάνεις τέχνη. Αν ήθελα να είμαι πλούσια, δεν θα ξεκίνούσα μια heavy rock μπάντα. Αλλά αν σου αρέσουν τα ταξίδια, να συναντάς ανθρώπους, να περνάς καλά, να παίζεις μουσική από την καρδιά σου, τότε μιλάμε για τον τέλειο τρόπο ζωής. Οι λογαριασμοί δεν μπορούν να πληρωθούν από τη μουσική. Βοηθάει λίγο βέβαια, αλλά και ο Alwin και εγώ έχουμε δουλειές part-time για να κρατάμε τα πράγματα σε κίνηση. Είμαι ικανοποιημένη με αυτό, διότι έτσι νιώθουμε την καλλιτεχνική ελευθερία να εκφραστούμε.
Πώς φαντάζεστε τους Drive By Wire στο κοντινό ή μακρινό, μέλλον; Ποιο είναι το απόλυτο σχέδιό σας;
Alwin: Το τραγούδι Kerosine Dreams τώρα παίζεται ως single σε μερικούς εναλακτικούς/underground ραδιοσταθμούς στην Ολλανδία και τη Γαλλία. Πολλές περιοδείες, κάποια φοβερά καλοκαιρινά φεστιβάλ στην Ολλανδία, την cool περιοδεία μας στην Ελλάδα φυσικά και δουλεύουμε πάνω σε περιοδείες στη Γερμανία και την Ελβετία ξανά. Είχαμε μια καλή συζήτηση με τον Mario Lalli την προηγούμενη φορά που ήταν εδώ με τους Fatso Jetson, σχετικά με το να κάναμε κάποιες ηχογραφήσεις στο στούντιο “Rancho da Luna” στην έρημο έξω από το Los Angeles και εκείνος να κανόνιζε κάποιες συναυλίες για μας εκεί. Το απόλυτο πλάνο μας είναι να μην κολλάμε σε ένα απόλυτο πλάνο, αλλά να διασκεδάζουμε κάθε λεπτό σε αυτό το τρενάκι των Drive By Wire.
Δεν έχω κάποια άλλη ερώτηση αυτή τη στιγμήI Παρακαλώ προσθέστε ό,τι θέλετε - όπως ποια είναι η αγαπημένη σας μάρκα μπύρας!
(σ.σ. χωρίς δισταγμό) Mythos!!
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας! Τα λέμε στην Αθήνα!
Cheers mate, see ya there!
Ερωτήσεις: Μιχάλης Κουρής
