Οι Electric Litany έχουν στο ενεργητικό τους δυο θαυμάσιες δουλειές, το ντεμπούτο τους How To Be A Child & Win The War του 2010 και τον διάδοχο του Enduring Days You Will Overcome του 2014 (θυμηθείτε εδώ τι είχαμε γράψει όταν είχε κυκλοφορήσει). Τώρα ετοιμάζονται για το τρίτο πόνημα τους (ένα EP τον τίτλο του οποίου δεν γνωρίζουμε ακόμα). Η κυκλοφορία του καινούριου EP συμπίπτει με την επιστροφή του Ελληνοβρετανικού σχήματος στη χώρα μας για εμφανίσεις σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα (στα 8Βall club και Fuzz club, αντίστοιχα) στις 26 και 27 Φλεβάρη. Το Soundgaze μίλησε με τον frontman του γκρουπ Αλέξανδρο Μίαρη για μουσικά, και όχι μόνο, θέματα.
Στο τελευταίο άλμπουμ σας, σε κάποια σημεία, ήταν φανερά στοιχεία από την παραδοσιακή μουσική. Είναι κάτι που ενδεχομένως θα αναπτύξετε στις επόμενες δουλειές σας;
Συνειδητά όχι, μα επειδή ακούμε και παίζουμε παραδοσιακά (κυρίως κρητικά προ 70’s), αυτό περνάει ίσως ως αρμονία και αίσθηση.
Το ντεμπούτο σας αγκαλιάστηκε με θερμότητα από μεγάλη μερίδα του κόσμου, εσείς πως το βλέπετε τώρα που έχουν μεσολαβήσει κάποια χρόνια; Ήταν έτσι όπως το είχατε φανταστεί;
Η αλήθεια είναι πως δεν είχαμε φανταστεί κάτι συγκεκριμένο τότε, θέλαμε απλά να γράψουμε και να αρχίζουμε να παίζουμε τη μουσική μας παντού και αυτό έγινε. Η αποδοχή στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες ήταν μια επιπλέον δύναμη να συνεχίζουμε παρά τις όποιες δυσκολίες επιβίωσης.
Σε τι φάση βρίσκονται αυτή τη στιγμή οι Electric Litany; Είσαστε σε διαδικασία ηχογραφήσεων;
Μόλις ολοκληρώσαμε το EP που θα κυκλοφορήσει πριν τις συναυλίες στην Ελλάδα. Παράλληλα κλείνουμε ένα μεγάλο τουρ σε Ευρώπη, Αμερική και Ασία. Δουλεύουμε παράλληλα τον νέο δίσκο που θα δοκιμάζουμε στις επόμενες περιοδείες με σκοπό να τον γράψουμε μέσα στο καλοκαίρι. Τον Μόρτη ηχογραφούμε με την London Simfonietta δυο μουσικά έργα (Πενθεσίλεια και Φαίδρα) του Γιάννη Χατζηκυριάκου.
Τα τελευταία χρόνια η απήχηση του γκρουπ αυξάνεται σημαντικά, χαρακτηριστικό παράδειγμα το γεμάτο Gagarin στην περσινή εμφάνιση σας με τους GravitySays_I. Αποτελεί αυτό ένα είδος ηθικής ικανοποίησης;
Φυσικά. Πολύ περισσότερο μας ενδιαφέρει η ποιότητα της αποδοχής μας παρά η ποσότητα της. Ό,τι έχει γίνει με τους Litany έχει γίνει εκ του φυσικού και χωρίς μόνο ξοδεμένα φράγκα για promotion και πατέντες του θανατά που συνηθίζεται πλέον. Εγώ προσωπικά θα ντρεπόμουν βαθειά να γνωρίζω πως ό,τι έγινε ή μέρος του ό,τι έγινε, πληρώθηκε / αγοράστηκε μόνο με PR καμπάνιες και όχι με τον ομορφότερο των τρόπων, όπου κάποιος ακούει κάτι - νιώθει κάτι και το μοιράζεται με τον κοντινό του. Το τελευταίο Gagarin ήταν βραδιά σοκ! Ευχαριστούμε βαθειά όλους.
Με δεδομένο ότι η βάση σας είναι η Μεγάλη Βρετανία, έχετε σίγουρα καλύτερη εικόνα για τη σημερινή μουσική σκηνή της. Θεωρείτε ότι είναι σε φάση ακμής ή παρακμής;
Η μουσική στη Μ. Βρετανία είναι βαριά βιομηχανία και σίγουρα εξαγώγιμη, το οποίο συνεπάγεται πως λειτουργεί εξ ανάγκης σύμφωνα με τους κανόνες της αγοράς. Η συνεπαγωγή από αυτό είναι πως η μουσική που παράγεται εδώ τώρα είναι ως επί το πλείστον ένας καθρέφτης της κουλτούρας και του γενικότερου κοινωνικού πλαισίου. Υλισμός, fashion, γρήγορη και βραχυπρόθεσμη παράγωγη και κατανάλωση μουσικής μα και κρίση μουσικής χωρίς μουσικά κριτήρια - δηλαδή τρέλα. Βεβαία επειδή η μουσική και οι μουσικοί δεν θα πάψουν ποτέ να τρώγονται μέσα τους υπάρχει άπειρη γαμάτη μουσική, απλά θέλει λίγο περισσότερο χρόνο να την βρεις.
Έχετε κάποια ιδέα γιατί μπάντες με σκοτεινό και εσωστρεφές μουσικός ύφος (πχ Joy Division, Tindersticks) έχουν τόσο μεγάλη αποδοχή σε χώρες σαν την Ελλάδα και τις υπόλοιπες μεσογειακές;
Αυτό ίσως δεν απαντηθεί ποτέ ορθά από κανέναν. Μπορεί να αποζητάμε λίγο τη σκοτεινιά λόγω του πολύ ήλιου και του ατέρμονου μπουζουκιού, τι να πω :)
Πόσο τολμηρό είναι σε μια εποχή σαν την σημερινή να ενσωματώνετε τον ποιητικό λόγο (Ρίτσος, Ελύτης κ.α.) στη μουσική σας;
Δεν ξέρω αν είναι τολμηρό τόσο. Η σοβαρή ποίηση από μόνη της έχει μουσικότητα και ρυθμό και μας ενδιαφέρει το πως μπορεί να δουλέψει με τη μουσική μας.
Παίζετε συχνά στην Αγγλία και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, έχετε αισθανθεί πότε ότι το συγκρότημα αντιμετωπίζεται με δυσπιστία επειδή έχει τις ρίζες του στην Ελλάδα;
Όχι, σίγουρα όχι. Στην μεγάλη τους πλειονότητα οι άνθρωποι που μας ακούν και συναντούμε σε περιοδείες δεν μας βλέπουν σαν εθνική ομάδα κάποιας χωράς, έτσι ώστε να έχουν πρόβλημα. Επίσης δεν μας ενδιαφέρει και πολεμάμε οποιαδήποτε ρητορική που να έχει να κάνει με καταγωγή και εθνικότητα μας ή άλλων.
Πόσο «αιματηρό» από οικονομικής άποψης είναι το να αφιερώνετε το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου σας σε ένα συγκρότημα;
Αν υπήρχε ένας οικονομολόγος ή απλός λογιστής και έβλεπε τι κάνουμε θα μας έλεγε επιεικώς ανόητους και να σταματήσουμε άμεσα γιατί το χρέος μας δεν είναι βιώσιμο :) Να τα πούμε απλά - πιο πολλά βάζουμε παρά βγάζουμε.
Οτιδήποτε έσοδα έχουμε, χρησιμοποιούνται πάλι πίσω στην μπάντα (όργανα, ηχογραφήσεις κτλ). Είχαμε αρκετές ευκαιρίες να βγάλουμε καλά φράγκα αλλά ευχαρίστως να αιμορραγούμε οικονομικά παρά να ξεφτιλιστούμε.
Πως βιώνετε, από απόσταση, τα όσα διαδραματίζονται στη Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, ζώντας στο εξωτερικό;
Με οργή και πίκρα γιατί χάνουμε ακόμα, ενώ πριν λίγα μόνο χρόνια μια κοινωνική νίκη δεν ήταν και το πιο μακρινό όνειρο. Σίγουρα δεν το ζούμε τόσο έντονα όσο οι άνθρωποι που είναι στην Ελλάδα και υπομένουν το όλο πείραμα. Κατεβαίνουμε όσο πιο συχνά μπορούμε και ο καθένας ξεχωριστά.
Πολλοί μουσικοί αποφεύγουν να εκφράσουν πολιτική άποψη φοβούμενοι μήπως δυσαρεστήσουν κάποιον από το κοινό τους. Εσείς, από την άλλη, δεν έχετε κρύψει ποτέ τα πιστεύω σας, έχετε αισθανθεί ποτέ ότι αυτό μπορεί να έχει στοιχίσει στην αποδοχή του συγκροτήματος;
Είναι δυο διαφορετικά πράγματα, το τι θες να πεις και το πόσο φοβάσαι ή τα ζυγίζεις για να το πεις ή όχι. Αυτό είναι προσωπική ισορροπία και δεν θα πούμε εμείς στον κάθε μουσικό τι θα κάνει. Σίγουρα έχουμε χάσει κόσμο που δεν γουστάρει πολιτική χροιά, όπως και έχουμε κερδίσει κόσμο μέσω της συντροφικότητας που φέρει αυτή η έκφραση.
Η προσωπική μας θέση είναι πως είναι κάπως "λίγο" ή "μικρό" για έναν μουσικό να είναι ενεργός ιδιαίτερα από το 2010 ως σήμερα και να κάνει τουμπεκί, μην χρησιμοποιώντας το βήμα που ο κόσμος του έχει δώσει. Οι μουσικοί δεν είμαστε κάποιο ξεχωριστό κομμάτι της κοινωνίας.
Τι περιλαμβάνουν τα άμεσα σχέδια της μπάντας; Να αναμένουμε σύντομα το νέο υλικό; Θα παρουσιάσετε κάτι από αυτό στο live του Fuzz;
Το EP θα κυκλοφορήσει πριν τις συναυλίες στην Ελλάδα. Οι εμφανίσεις του Φλεβάρη θα έχουν αρκετό νέο υλικό από το EP και τον επερχόμενο δίσκο. Θα είμαστε σίγουρα επί ξυρού ακμής δοκιμάζοντας νέα πράγματα μπροστά στο ελληνικό κοινό που τόσο έχουμε αγαπήσει και από το οποίο έχουμε αγαπηθεί.
Ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σας!
Κι εμείς. Καλή αντάμωση.
