Print this page
Δευτέρα, 18 Απριλίου 2016 10:10

Συνέντευξη: Kollektiva

Written by 

Οι Kollektiva ανεβαίνουν ξανά στη σκηνή του Fuzz Club στις 22 Απριλίου, σχεδόν ένα χρόνο μετά από την προηγούμενη εμφάνιση τους στον ίδιο χώρο. Με αυτή την ευκαιρία το Soundgaze συνομίλησε με τον τραγουδιστή της μπάντας Θανάση Χουλιαρά, για μουσικά και όχι μόνο ζητήματα, όπως μπορείτε να διαπιστώσετε παρακάτω.

 

- Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερα συγκροτήματα φαίνεται να ρίχνουν μεγαλύτερο βάρος στις συναυλίες παρά στους δίσκους. Που αποδίδεται αυτό το γεγονός; Έχει να κάνει με το ότι η δισκογραφία έχει περιέλθει σε τέλμα; Ποια είναι η δική σας οπτική;

Σε μία μουσική βιομηχανία σε βαθειά μετάβαση, με τα παραδοσιακά τμήματά της να βρίσκονται σε μεγάλη πτώση και μια σειρά νέα μοντέλα εκμετάλλευσης του μουσικού παραγώμενου να αναδύονται ταχύτατα, χωρίς όμως να έχουν ολοκληρωτικά κυριαρχήσει, η συναυλιακή δραστηριότητα των καλλιτεχνών αποδεικνυόταν ως μια πιο ασφαλής και σαφέστατα πιο προσοδοφόρα πηγή εσόδων. Ως αποτέλεσμα είχαμε την λειτουργία της δισκογραφίας σε μια παράλληλη - υποστηρικτική βάση για την κατεξοχήν και επικερδή δραστηριότητα που αφορούσε στις συναυλίες των καλλιτεχνών και των συγκροτημάτων. Το κάθε καινούριο άλμπουμ λειτουργούσε ως αφορμή για μια περιοδεία ή μια σειρά συναυλιών και σίγουρα αυτή του η «λειτουργία», σε συνδυασμό με την προσήλωση στα μεμονωμένα τραγούδια (κυρίως ως digital singles), δημιούργησε μια τάση για ευτελισμό του περιεχομένου του σε σχέση με το παρελθόν. Βέβαια ένα καλό άλμπουμ τις περισσότερες φορές οδηγούσε σε περισσότερες και μεγαλύτερες συναυλίες και όσοι δεν αφέθηκαν άνευ όρων σε αυτή την τάση του ευτελισμού ήταν και οι κερδισμένοι διαχρονικά. Εδώ θα πρέπει επίσης να εντοπίσουμε τις διαφοροποιήσεις ανάμεσα στα μουσικά είδη, καθώς τα πιο «οπαδικά» απ’ αυτά, φάνηκε να αντιστέκονται σθεναρά. Η ελληνική μουσική βιομηχανία ακολούθησε κατά αντιστοιχία και κατά αναλογία μεγέθους, μαζί και με μια σειρά τοπικών ιδιαιτεροτήτων, τις διεθνείς αλλαγές και τάσεις. Σήμερα η μετάβαση αυτή είναι ήδη σε ένα πολύ πιο προχωρημένο στάδιο σε όλες τις εκφάνσεις της και αν δει κανείς πέρα από τη φιοριτούρα σίγουρα δεν δημιουργεί ένα ιδιαίτερα φιλικό περιβάλλον ιδίως για τους νέους καλλιτέχνες. Φυσικά η παραίτηση δεν οδηγεί πουθενά και γι’ αυτό χρειάζεται πολλή προσπάθεια, πολλή δουλειά και πολύ γερά στομάχια. Εμείς αξιοποιώντας κάθε νέα δυνατότητα που μας δίνεται, επιδιώκουμε να δίνουμε το 100% του εαυτού μας είτε πρόκειται για μια ηχογράφηση είτε για οποιαδήποτε συναυλία.

- Τη δεκαετία του ΄90 η ελληνόφωνη εναλλακτική σκηνή μεσουρανούσε. Στα 00s ο αγγλικός στίχος υπερίσχυσε, κάτι που μοιάζει να συμβαίνει και την τρέχουσα δεκαετία. Διαβλέπετε στον ορίζοντα τον ελληνικό στίχο να κατακτά και πάλι την πρωτοκαθεδρία;    

Είναι αλήθεια ότι τη δεκαετία του ’90 το ελληνόφωνο rock απέκτησε τόσο μεγάλη απήχηση σε ένα ευρύ κοινό ιδιαίτερα νεώτερων ανθρώπων, που σχεδόν καταχρηστικά θα το χαρακτηρίζαμε «εναλλακτικό», καθώς σε κάποιες περιπτώσεις αποτελούσε ίσως και το «κύριο ρεύμα» από πλευράς δημοφιλίας. Αυτό χτίστηκε πάνω σε μερικά ονόματα φάρους, αλλά και σε μία έντονα ενεργή και δημιουργική σκηνή. Την επόμενη δεκαετία σαφέστατα τα αγγλόφωνα σχήματα κυριάρχησαν, τουλάχιστον στον ευρύτερο rock ήχο, επιφέροντας ταυτόχρονα μια σειρά θετικές συνέπειες ιδίως στην βελτίωση των παραγωγών και στον συγχρονισμό τους με τα αντίστοιχα δεδομένα του εξωτερικού. Χωρίς να θεωρούμε ότι πρέπει να υπάρχει κάποια συνταγή και κάποιου είδους αντιπαράθεση μεταξύ αγγλόφωνου και ελληνόφωνου προσανατολισμού, άλλωστε έχουμε χρησιμοποιήσει αγγλικό στίχο σε δισκογραφημένες διασκευές και άλλες συναυλιακές μας επιλογές, έχουμε επιλέξει συνειδητά τον ελληνικό στίχο για το κύριο σώμα των τραγουδιών μας, καθώς μέσω αυτού μπορούμε να εκφράσουμε σε μεγαλύτερο βάθος και πληρότητα τις θεματικές των τραγουδιών μας. Θα έλεγα μάλιστα ότι ο ελληνικός στίχος δεν έχασε ποτέ την πρωτοκαθεδρία αν συνυπολογίσουμε όλες τις τάσεις που κατά κάποιο (πολλές φορές και αμφιλεγόμενο) τρόπο διαδέχθηκαν το ελληνόφωνο rock των ‘90s βλέπε  εναλλακτικό νεορεμπέτικο, νεοπαραδοσιακό κ.α.  Το κενό είναι σίγουρα μεγάλο στον καθαρό rock ήχο και εκεί ακριβώς είναι που εμφανίζονται οι Kollektiva και αρκετά ακόμα σχήματα που δημιουργούν μια σκηνή που αναπτύσσει σταθερά τη δραστηριότητά της.

- Έχουν περάσει πολλά χρόνια από την αλλαγή ονόματος, τι ήταν αυτό που σας ώθησε τελικά να αφήσετε πίσω το Φτηνό Ευέλικτο Μουσικό Δυναμικό και να υιοθετήσετε το Kollektiva; Θεωρείτε ότι η συγκεκριμένη αλλαγή επηρέασε την μετέπειτα πορεία της μπάντας;

Οι Kollektiva είναι η εξέλιξη του Φτηνού Ευέλικτου Μουσικού Δυναμικού. Η αλλαγή του ονόματος σηματοδότησε και την αποσαφήνιση των καλλιτεχνικών στόχων του σχήματος. Η επιλογή του ονόματος (κατόπιν πρότασης του Μάνου Ξυδού για την ιστορία) περιέγραφε μονολεκτικά και πιο περιεκτικά τον τρόπο σκέψης και λειτουργίας μιας συλλογικότητας μουσικών με κοινό βηματισμό. Καθόλου τυχαία αυτό συνέβη το 2009, δηλαδή σχεδόν με την έλευση της οικονομικής κρίσης. Θέλαμε να επανατοποθετήσουμε τον εαυτό μας καλλιτεχνικά στις καινούριες συνθήκες και… ο δρόμος που τραβάμε δεν έχει τελειωμό!

- Πρόσφατα παρουσιάσατε ζωντανά στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης την παράσταση «Η Μπαλάντα της Φυλακής», η οποία βασίζεται στο έργο του Oscar Wilde. Υπάρχουν ιδέες για αντίστοιχες παραστάσεις και στο μέλλον;

«Η Μπαλάντα της Φυλακής» είναι σίγουρα ό,τι πιο απαιτητικό και προχωρημένο έχουμε κάνει μέχρι σήμερα. Μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα προετοιμασίας με τόσο αξιόλογους συνεργάτες, ήταν η δική μας κατάθεση-πρόταση για μια ριζοσπαστική προσέγγιση στη σύντηξη διαφορετικών τεχνών με στόχο ένα ολοκληρωμένο καλλιτεχνικό έργο που θα αφορούσε από όλες τις απόψεις στο σήμερα. Η εμπορική αλλά ακόμα περισσότερο η καλλιτεχνική επιτυχία του εγχειρήματος, κάνει σχεδόν σίγουρο ένα εκ νέου ανέβασμα της παράστασης την επόμενη σεζόν. Ταυτόχρονα έχουμε ήδη ξεκινήσει να δουλεύουμε πρωτόλεια και ένα επόμενο, αντίστοιχο και ακόμα πιο φιλόδοξο project.  

- Το 2013 οργανώσατε την κυκλοφορία της συλλογής «Μια Απάντηση» σε συνεργασία με την Ελληνοφρένεια. Πως προέκυψε αλήθεια η συγκεκριμένη συνεργασία; Από τότε μέχρι τώρα λίγα μοιάζουν να έχουν αλλάξει και ακόμα φαντάζει πολύ επίκαιρο το ζήτημα που πραγματεύεται η συλλογή. Προφανώς αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να μας προβληματίζει όλους.  

Πήραμε την πρωτοβουλία για την κυκλοφορία της συλλογής σύγχρονου αντιφασιστικού τραγουδιού «Μία Απάντηση» το φθινόπωρο του 2012. Με τα παιδιά από την Ελληνοφρένεια γνωριζόμασταν από πριν, εκπέμπουμε σε παρόμοια μήκη κύματος και εννοείται εκτιμάμε απεριόριστα τη δουλειά τους. Τους προτείναμε τη σκέψη που είχαμε  και διαμορφώσαμε ένα κείμενο ως ανοιχτό κάλεσμα για τους καλλιτέχνες που ήθελαν να συμμετέχουν. Η ανταπόκριση ήταν, τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά, συγκινητική και ελπιδοφόρα. Ξεκάθαρα θα θέλαμε αυτή η συλλογή να μην αποδειχθεί τόσο επίκαιρη όσο η αιματηρή συνέχεια απέδειξε, αλλά κανένα πρόβλημα δε λύνεται με το να εθελοτυφλεί κάποιος. Η ίδια η πραγματικότητα υπενθυμίζει με σκληρό τρόπο την ανάγκη για κινητοποίηση και δράση απέναντι στο φασισμό πόσο μάλλον σήμερα που τα δεδομένα είναι πιο ακόμα σύνθετα και πιεστικά. Έχουμε πολλές «απαντήσεις» να δώσουμε ακόμα…  

- Στις 22 Απριλίου παίζετε στο Fuzz Club, σε ένα μεγάλο, καθαρά συναυλιακό χώρο. Τι σκοπεύετε να παρουσιάσετε; Να αναμένουμε μια «καθαρόαιμη» rock συναυλία;

Σε έναν μεγάλο, καθαρά συναυλιακό χώρο μια μπάντα σαν κι εμάς μπορεί να αναπνέει ελεύθερα! Πραγματικά μετά και την περσινή μας εμφάνιση στο Fuzz δεν βλέπουμε την ώρα να ξαναβρεθούμε στη σκηνή! Να αναμένετε μια δυνατή, εξωστρεφή rock συναυλία με τραγούδια από όλους τους προηγούμενους δίσκους μας, γνώριμες διασκευές  καθώς και κάποια ακυκλοφόρητα τραγούδια από το καινούριο άλμπουμ που ηχογραφούμε αυτές τις μέρες και ανυπομονούμε να παίξουμε ζωντανά στο κοινό. Σε όλα αυτά προσθέστε και την παρουσία κάποιων καλεσμένων - έκπληξη που σίγουρα θα προκαλέσουν εντυπώσεις.  

- Τι περιλαμβάνουν τα σχέδια σας για το μέλλον; Να περιμένουμε πολλές συναυλίες και νέο υλικό ίσως;

Λίγο μετά τη συναυλία μας στο Fuzz θα κυκλοφορήσει το καινούριο μας άλμπουμ που θα συνοδευτεί και με την κυκλοφορία ενός ακόμα video clip για ένα από τα τραγούδια του. Αμέσως θα ανοίξει και ο κύκλος προώθησής του, που σίγουρα θα περιλαμβάνει αρκετές συναυλίες τόσο το καλοκαίρι όσο και από την αρχή της επόμενης σεζόν. Είμαστε ήδη σε συζητήσεις και για το δεύτερο revised ανέβασμα της «Μπαλάντας της Φυλακής». Γενικά δεν προβλέπεται ξεκούραση…

Ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σας!

Κωνσταντίνος Αναγνωστόπουλος

 

 

Ο Κωνσταντίνος Αναγνωστόπουλος γεννήθηκε στη διάρκεια της δεκαετίας του ’80 (συγκεκριμένα τη χρονιά για την οποία έχει τραγουδήσει ο Jimi Hendrix), όταν πια οι Joy Division είχαν πάψει ήδη να υπάρχουν από καιρό (ευτυχώς υπήρχαν οι New Order!). Μετά από χρόνια αναζητήσεων ανακάλυψε αυτό που έψαχνε σε μια έρημο, έκτοτε λατρεύει οτιδήποτε σχετίζεται με τους Kyuss. Πιστεύει ότι αν δεν υπήρχε το rock & roll θα έπρεπε να το έχουμε ανακαλύψει. Επίσης, είναι βέβαιος ότι ο Έλβις ζει κάπου ανάμεσα μας… 

Latest from Κωνσταντίνος Αναγνωστόπουλος

Related items