Μετά το προ επταετίας ντεμπούτο τους Heaven for Dogs η αλήθεια είναι ότι είχαμε χάσει τα ίχνη των Θεσσαλονικιών Jane Doe. Επέστρεψαν πέρυσι με το φιλόδοξο The Enormous Head of King Splendid και πριν καταλαγιάσει ο απόηχος του επανήλθαν φέτος όχι με ένα αλλά με δυο δίσκους! Το Revolution Diaries που έχει ήδη κυκλοφορήσει και το Recipes for Refugees που αναμένεται τους επόμενους μήνες. Με αυτή την αφορμή το Soundgaze.gr κουβέντιασε με τους Jane Doe, οι οποίοι, μεταξύ άλλων, μας μίλησαν για την εργασιομανία, για το παρελθόν και το μέλλον της μπάντας, την οργή που ξεχειλίζει αλλά και το πώς επιλέγουν να την εκφράσουν κάποιοι καθώς και τις οικονομικές δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει ένα συγκρότημα.
- Ποιος ήταν ο λόγος που αποφασίσατε να κυκλοφορήσετε δύο δίσκους μαζί; Ήταν κάποιο αίσθημα επείγοντος ή απλώς συγκυρία;
Δεν ξέρω… αν με ρωτούσες πριν μερικούς μήνες, όταν η διαδικασία της δημιουργίας των τραγουδιών ήταν σε εξέλιξη, θα σου έλεγα πως πιθανότατα δεν έμενε χρόνος ζωής ούτε σε μένα, ούτε στο συγκρότημα και έπρεπε να προλάβουμε να τα πούμε όλα. Και αυτό το «όλα» δεν χωρούσε σε έναν δίσκο.
Τώρα… τώρα όλα μου φαίνονται πιο ήρεμα, αισθάνομαι πως όλες οι σκέψεις και οι πράξεις που στροβιλίζονταν γύρω από τις συγκεκριμένες δουλειές κατακάθισαν και ότι έμοιαζε τυχαίο ήταν τελικά προετοιμασμένο μέχρι τη τελευταία του λεπτομέρεια.
- Γιατί προτιμήσατε να κυκλοφορήσετε το Revolution Diaries σε φυσική μορφή και το Recipes for Refugees σε ψηφιακή; Σκεφτήκατε και το ενδεχόμενο να κάνετε το αντίστροφο;
Το “Revolution Diaries” είναι πολύ πιο άμεσο και άρα, στη δική μας σκέψη, ήταν η πρώτη επιλογή για τη κυκλοφορία σε φυσική μορφή. Το “Recipes…” θα κυκλοφορήσει σε ψηφιακή μορφή τον Σεπτέμβριο, λόγω οικονομική δυσπραγίας, η οποία, όμως, μας δίνει τη χαρά να το προσφέρουμε σε όσους θα πάρουν το “Revolution…”. Ουδέν κακό αμιγές καλού.
- Είσαστε ευχαριστημένοι από την αποδοχή του The Enormous Head of King Splendid; Το τελικό αποτέλεσμα ήταν όπως το είχατε φανταστεί;
Το “The Enormous head…” ήταν το αποτέλεσμα ενός ταξιδιού πέντε χρόνων στο Τίποτα και πάλι πίσω. Αλλαγές μελών, καινούργια στούντιο, τραγούδια που ξεκινούσαν και δεν κατέληγαν πουθενά. Και στη μέση όλων, η σκέψη για «κάτι πολύ μεγάλο». Στα δικά μας μάτια, το “The Enormous…” είναι ένα κατόρθωμα για πολλούς και διάφορους λόγους.
Για την αποδοχή του δεν έχουμε παράπονο. Έφτασε σε πολύ περισσότερα αυτιά από όσα είχαμε ελπίσει και η πλειοψηφία τους εκφράστηκε με πολύ καλά λόγια.
- Τρείς δίσκοι μέσα σε περίπου ένα χρόνο: μαζεμένη έμπνευση, εργασιομανία, υπερπαραγωγή; Τι από αυτά συνέβησαν;
Και τα τρία μαζί, απλά με άλλη σειρά. Πολύ δουλειά… χάσαμε πολλές καθημερινές και πολλές Κυριακές, φτάνοντας στο παρά πέντε να αντιπαθήσουμε ο ένας τον άλλον. Αλλά υπήρχαν στιγμές μαγείας, στιγμές που όλα ταίριαζαν και έτσι ξανακερδίζαμε την εμπιστοσύνη μας στους εαυτούς μας και στον κόσμο. Υποχρεώσαμε την έμπνευση να έρθει και να ξαναέρθει και ήμασταν εκεί όταν μας επισκεπτόταν. Και κάποια στιγμή, απλά, είχαμε πάρα πολλά τραγούδια.
- Η εποχή της κυκλοφορίας του ντεμπούτου σας Heaven for Dogs μοιάζει πολύ μακρινή για εσάς; Έχουν αλλάξει όλα από τότε;
Είναι μακρινή. Με φοβίζει αυτή η απόσταση. Έχουν αλλάξει τα πάντα, όμως με έναν όμορφο τρόπο. «Γερνάμε» γλυκά. Βέβαια, οι περισσότεροι στο συγκρότημα δεν είναι καν 27, οπότε έχουμε δρόμο ακόμα για να δούμε που βγάζει όλο αυτό.
- Το Revolution Diaries βγάζει ένα αίσθημα οργής. Είναι απόρροια των όσων ζήσαμε τα τελευταία χρόνια ή έχει να κάνει με προσωπικά βιώματα;
Φυσικά και είναι απόρροια των όσων ζούμε τα τελευταία χρόνια. Δεν πέσαμε ποτέ από τα σύννεφα για τα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας… υπήρξε τυφλός από πρόθεση εκείνος που δεν είδε τη φουσκωμένη θάλασσα να έρχεται. Δεν έχουμε μάθει τίποτα όμως… κάνουμε κύκλους την Ιστορία, κατηγορούμε όλους τους άλλους εκτός από τους εαυτούς μας και βουτάμε στα ίδια λάθη με πάθος… «για άλλη μία χρεωκοπία, για άλλη μια υποταγή…» που λένε και οι Τρύπες.
- Στην κοινωνία βρίσκεται συγκεντρωμένη πολλή οργή, κάποιοι συμπολίτες μας αποφάσισαν να εκφράσουν αυτή την οργή ψηφίζοντας μορφώματα που βασίζονται στην κουλτούρα της βίας και του μίσους, ποια είναι η δική σας άποψη για αυτό;
Τα λάθη που λέγαμε παραπάνω. Οι κύκλοι της Ιστορίας. Ανάθεμα και σε εκείνους που έκαναν πως δεν βλέπουν πως με τις πολιτικές τους εκκόλαψαν το αυγό του φιδιού, ανάθεμα και σε εκείνους που άπλωσαν τα χέρια τους για να το χαϊδέψουν, στους φιλήσυχους πολίτες που σε μερικά χρόνια, όταν θα έχει περάσει όλο αυτό, θα κάνουν πως δεν ήξεραν, δεν έφταιγαν. Κι ας έχουμε ήδη τους πρώτους νεκρούς… ας τους πει κάποιος πως έχει ξανασυμβεί όλο αυτό.
- Πόσο δύσκολο είναι σήμερα, από οικονομικής άποψης, να διατηρεί κάποιος ένα συγκρότημα; Ο βιοπορισμός από τη μουσική είναι άπιαστο όνειρο;
Είναι διαολεμένα δύσκολο αλλά δεν κάνουμε μουσική για τα χρήματα. Μπορεί να το κάνουμε για ένα θαμμένο ναρκισσισμό που προσπαθούμε να ξορκίσουμε και να φέρουμε στην επιφάνεια ταυτόχρονα, σίγουρα όμως δεν γίνεται για να βιοποριστούμε. Αν η μουσική γίνει επάγγελμα, τότε πρέπει να κάνεις το καθετί για να βγαίνει το μεροκάματο. Κι εμείς δεν έχουμε την πρόθεση να κάνουμε τα πάντα.
- Ποια ονόματα ξεχωρίζετε από τη σύγχρονη ελληνική σκηνή?
Γενικά; Χμμμμ… τυχαία ονόματα: Electric Litany, Κόρε.Ύδρο (μέχρι πριν λίγο καιρό τέλος πάντων), Gravity says I (ελπίζω να μη το διαλύσουν και αυτοί), 10code, 2L8, Playground Theory, Lower Cut, Chinese Basement, να βάλω και λίγο Θανάση Παπακωνσταντίνου που ακόμα συντηρεί το στοιχείο της έκπληξης στις δουλειές του, Electro Vampire, Baildsa… μουσικές για όλα τα γούστα.
- Ποια είναι τα επόμενα βήματα για τους Jane Doe;
Ένα ήσυχο καλοκαίρι για να αντιμετωπίσουμε το φθινόπωρο με ανάλογη πνευματική διαύγεια και ενέργεια.