Οι White Ring θεωρούνται από τους επιφανείς εκπροσώπους του σκοτεινού/πειραματικού ηλεκτρονικού ήχου που μας έρχεται (όπως πλέον τα περισσότερα από τα πιο ενδιαφέροντα «προϊόντα» της εναλλακτικής σκηνής…) από τις Η.Π.Α. Στο δυστοπικό καμβά που φιλοτεχνούν, αχνοφαίνονται κάπου-κάπου αχτίδες φωτός με κάποια shoegaze περάσματα. Η συγγένειά τους με τον dark χώρο επισφραγίζεται με τις αναφορές τους εικαστικά και στιχουργικά στον αποκρυφισμό και στις σκοτεινές πτυχές της οργανωμένης θρησκείας.
Το ντουέτο των Brian και Adina που κυκλοφόρησε το ντεμπούτο τους Gate of Grief 8 (!) χρόνια μετά την εκκίνηση της ηχογράφησης βρίσκεται τώρα σε έναν δημιουργικό οργασμό (ήταν να μην πάρουν μπρος…). Ετοιμάζουν τη νέα τους κυκλοφορία στις αρχές του νέου έτους, ενώ περιοδεύουν αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη. Μάλιστα ο τελευταίος σταθμός της τουρνέ θα είναι στο Death Disco το Σάββατο 26 Οκτωβρίου!
Ο Brian και η Adina δέχτηκαν με χαρά να αντιμετωπίσουν τις ερωτήσεις του Γιώργου Χριστόπουλου για λογαριασμό του Soundgaze.gr και μίλησαν με ειλικρίνεια, μεταξύ άλλων, για το λόγο που άργησε τόσο το πρώτο τους άλμπουμ, για τη μάχη του Brian με τις εξαρτήσεις και για τη σχέση τους με τον υπαρξισμό και τη θρησκεία.
Μερικοί από τους οπαδούς σας καλούν τη μουσική σας "τον ήχο του μέλλοντος". Πιστεύετε ότι το μέλλον μας είναι δυστοπικό και ζοφερό, ή υπάρχει κάπου μια αχτίδα ελπίδας;
Brian: Δεν πιστεύω σε μια εφικτή ανθρώπινη ουτοπία, έτσι θεωρώ ότι ούτε η αληθινή δυστοπία είναι δυνατή από τον άνθρωπο. Είναι πολύ δελεαστικό να πούμε ότι ζούμε ήδη σε μια δυστοπική κοινωνία, αλλά νομίζω ότι είναι λίγο αλαζονικό, τα πράγματα πάντοτε μπορούν να χειροτερεύουν.
Adina: Πιστεύω στη δύναμη της δυαδικότητας και της επικράτησης της ισορροπίας. Το παρελθόν και το μέλλον είναι κυκλικά.
Πώς θα περιγράφατε τον ήχο σας σε κάποιον που δεν γνωρίζει τη μουσική σας;
Β: Μου είναι απολύτως δύσκολο να περιγράψω τη μουσική μου σε κάποιον που δεν την έχει ακούσει ποτέ, αλλά αν αναγκαστώ να δώσω έναν τίτλο, προτιμώ το "εναλλακτική ηλεκτρονική μουσική"
Χρειάστηκαν 8 χρόνια για να ηχογραφήσετε το ντεμπούτο άλμπουμ σας "Gate of Grief". Τι φταίει για αυτή την μεγάλη καθυστέρηση;
Β: Ήμουν εθισμένος στα οπιούχα και τις μεθαμφεταμίνες, έμεινα άστεγος, έχασα τον υπολογιστή μου με ιδέες για 80+ τραγούδια, μεταξύ μιας σειράς από άλλα τρομακτικά πράγματα. Έπρεπε να απαλλαγώ από τα ναρκωτικά και να ξανακτίσω τον εαυτό μου από την αρχή. Αισθάνομαι σαν τον αναγεννημένο φοίνικα μερικές φορές.
A: Εγώ μπήκα στο συγκρότημα πριν από λίγα χρόνια και ο Bryan είχε τόσα πολλά καταπληκτικά instrumentals που χρειάζονταν φωνητικά για να ολοκληρωθεί το άλμπουμ. Ένιωσα σαν να βρίσκονταν τα πάντα σε εκκρεμότητα για πολύ καιρό και ότι όλα περίμεναν εμένα για να ολοκληρωθούν. Ο πήχης είχε ανέβει πολύ ψηλά, με αποτέλεσμα η πρόκληση για μένα να είναι λίγο τρομαχτική, αλλά όμορφη ταυτόχρονα.
Έχετε περιγράψει τη διαδικασία εγγραφής του άλμπουμ σας ως "μαγεία". Θα μπορούσατε να μας πείτε λίγο περισσότερα πράγματα για το θέμα;
Β: Νομίζω ότι δεν το έχω καλέσει ακριβώς "μαγεία", αλλά νομίζω ότι κάποιοι θα το έκαναν. Το λέω αυτό, επειδή είμαι πολύ πιο επιφυλακτικός με τη μαγεία απ ό,τι με την οργανωμένη θρησκεία, καθώς τελικά αποτελεί μια ασθενέστερη θρησκεία. Πιστεύω ότι η πνευματική μας δύναμη έρχεται καθαρά από μέσα μας και σ’ αυτή την εσωτερική μας δύναμη ανατρέχει ένας αληθινός καλλιτέχνης, όταν δημιουργεί. Με όρους μαγείας θα λέγαμε ότι τα ατομικά σου έργα τέχνης είναι οι "βωμοί" σου και το γενικότερο σου μήνυμα είναι η "ανώτερη δύναμη". Είναι μια φιλοσοφία του διαλογισμού που απαιτεί την εξαιρετικά εστιασμένη «μη ύπαρξη».
Α: Νομίζω ότι η έμπνευση για την τέχνη έρχεται ανεξήγητα. Θα μπορούσε να προέρχεται από τον Θεό ή μια άγνωστη οντότητα, θα μπορούσε να προέρχεται από μια άλλη διάσταση ή μια κατακερματισμένη μνήμη. Υποθέτω ότι η διοχέτευση (έμπνευσης) είναι μια μορφή μαγείας.
Στην οπτική παρουσίαση της μουσικής σας υπάρχουν τμήματα θρησκευτικού συμβολισμού. Είστε επηρεασμένοι από τη σκοτεινή φιλοσοφία / θρησκεία ή είναι απλώς ένα πρόσθετο, επιφανειακό στοιχείο για την εικόνα σας;
Β: Η θρησκεία και η υπαρξιακή φιλοσοφία είναι η κύρια επίδραση πίσω από την ύπαρξη των White Rings. Δεν θα αποκαλούσα καν τον εαυτό μου μουσικό, ειλικρινά. Απλώς πιστεύω ότι η μουσική είναι το καλύτερο εργαλείο για να εκφράσεις απερίγραπτες συναισθηματικές καταστάσεις.
Α: Ενδιαφέρομαι για όλες τις θρησκείες, αλλά μου αρέσει πολύ να πηγαίνω στην εκκλησία. Λατρεύω τις υπερφυσικές και μακάβριες πτυχές του καθολικισμού.
Το νέο άλμπουμ σας θα κυκλοφορήσει στις αρχές του επόμενου έτους. Θα επεκτείνετε τα σύνορα του ήχου σας; Ποιες είναι οι βασικές σας μουσικές επιρροές αυτή τη στιγμή;
Β: Ναι, σίγουρα, αυτή είναι η βασική μας αποστολή. Θα ήθελα να καταστρέψω αυτό το πράγμα με τα μουσικά είδη και τις ταμπέλες περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Είναι τόσο γαμημένα ψεύτικο και δήθεν που δεν το αντέχω. Όσο για τις σύγχρονες επιρροές μας, παίξαμε ένα φεστιβάλ με τους Eyehategod και πραγματικά μου άφησαν ένα ψυχικό αποτύπωμα, τους άκουσα πολύ προσεκτικά.
Α: Προσπαθώ να είμαι ο εαυτός μου και όχι κάποιος άλλος, αλλά όσο ο κόσμος αλλάζει έτσι θα εξελίσσεται και ο ήχος μας!
Είναι η πρώτη φορά που ταξιδεύετε στην Ευρώπη. Τι νομίζετε μέχρι τώρα για την γηραιά ήπειρο;
Β: Είναι καταπληκτικό το πόσο διαφορετικοί είναι οι πολιτισμοί και οι άνθρωποι, πχ βλέπω τους φαινότυπους των ανθρώπων κάθε χώρας και αντιλαμβάνομαι (τη διαφοροποίηση των πολιτισμών). Δεν ισχύει τόσο πολύ αυτό στις ΗΠΑ. Είμαι πραγματικά ενθουσιασμένος με αυτό.
Α: Πραγματικά αγαπώ τα μέρη που βρισκόμαστε. Αγαπώ να μιλάω με τους ντόπιους για τυχαία πράγματα, για τη διαφορετική αρχιτεκτονική και τα φυτά σε κάθε μέρος και για τα χαριτωμένα σκυλιά.
Για να τελειώσουμε τις ερωτήσεις σε έναν ελαφρύτερο τόνο, σε μια πρόσφατη συνέντευξη στο «Kaltblut» είπατε ότι περιμένετε να δείτε εδώ στην Ελλάδα «έναν άνθρωπο σε ένα άλογο». Εάν αυτή είναι η άποψή σας για τη χώρα μας, τι περιμένετε από το ελληνικό κοινό; (Σας διαβεβαιώνουμε ότι το Death Disco που θα παίξετε είναι ένα κορυφαίο εναλλακτικό club, αν και δυστυχώς δεν υπάρχουν στάβλοι τριγύρω) ...
Β: Χαχαχα, όχι, δεν βλέπω καθόλου έτσι την Ελλάδα. Υποθέτω ότι είναι μια παλαιά αμερικανική φράση που πήρα από τη γιαγιά μου. Σημαίνει ότι κάνετε κάτι που δεν μπορείτε να το αποκαλύψετε πλήρως. Θα ήθελα να δω περισσότερα πραγματικά άλογα έξω από τα κλαμπ τώρα που το θέτετε! Ανυπομονώ πραγματικά να έρθω στην Ελλάδα, ο παππούς μου είναι από την Ελλάδα και ήταν πάντα ένα όνειρό μου να βρεθώ εκεί και να τη δω με τα μάτια μου.
Α: Προσπαθώ να μην έχω προσδοκίες από οποιοδήποτε ακροατήριο αλλά είμαι πραγματικά ενθουσιασμένη για την Ελλάδα, πάντα ήθελα να πάω…
