Το Alarm (2017) αποτέλεσε μια πολύ δυνατή είσοδο στη δισκογραφία για τους Deaf Radio, υπήρξε το "διαβατήριο" για να τους μάθει πολύς κόσμος, να λάβουν μέρος ως support σε live σπουδαίων ονομάτων του εξωτερικού, να εμφανιστούν σε μεγάλα εγχώρια φεστιβάλ και ως αποκορύφωμα να πραγματοποιήσουν ευρωπαϊκή περιοδεία (και μάλιστα εις διπλούν). Τώρα επανέρχονται με ακόμα μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση με το δεύτερο άλμπουμ τους Modern Panic, η ζωντανή παρουσίαση του οποίου θα πραγματοποιηθεί στις 13 Δεκεμβρίου στο Temple (μαζί τους θα εμφανιστούν οι Whereswilder). Δοθείσης της ευκαιρίας το Soundgaze είχε μια ενδιαφέρουσα συνομιλία μαζί τους, την οποία μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω.
Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε το νέο σας άλμπουμ Modern Panic. Η πρώτη ερώτηση αφορά προφανώς τον τίτλο του δίσκου και πώς βιώνετε τον πανικό εσείς στη σύγχρονη εποχή και στα μέρη όπου ζείτε και κινείστε.
Ζούμε στην εποχή της αφθονίας των επιλογών, της πολλής πληροφορίας και των εύκολων λύσεων. Η φαινομενικά αυξανόμενη διασύνδεση και επικοινωνία μέσω του διαδικτύου είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό μια φούσκα. Όλο αυτό οδηγεί στην κοινωνική απομόνωση η οποία με τη σειρά της ενισχύει ή ακόμα και οδηγεί σε αγχώδεις διαταραχές, κατάθλιψη, διαταραχές προσωπικότητας που τείνουν να γίνουν μάστιγα. Οι σύγχρονες δυτικές κοινωνίες καλλιεργούν ένα μοντέλο ατομικής καταξίωσης, ένα κυνήγι της απόλυτης επιτυχίας. Πρέπει όλοι να είμαστε αδύνατοι, όμορφοι, καλοπληρωμένοι. Είναι πολύ λυπηρό το πόσο σημασία δίνει ο άνθρωπος πλέον στην εικόνα. Παράλληλα όλο αυτό φυσικά εντείνει και τις ήδη υπάρχουσες κοινωνικές ανισότητες. Ειλικρινά, η κατάσταση στα μάτια μας είναι ανησυχητική και όλο αυτό προσπαθήσαμε να το περάσουμε στον δίσκο όπως πχ στο ομώνυμο κομμάτι (Modern Panic) το οποίο θίγει αυτά τα ζητήματα.
Πέρασαν δύο χρόνια από την κυκλοφορία του ομολογουμένως επιτυχημένου Alarm. Τι μεσολάβησε από τότε στο στρατόπεδο των Deaf Radio;
Το Alarm ήταν ένα πολύ κομβικό σημείο για μας. Μας έφερε κοντά σε πολύ περισσότερο κόσμο απ’ όσο υπολογίζαμε και αυτό από μόνο του ήταν ένα όνειρο. Παίξαμε στα μεγαλύτερα ελληνικά φεστιβάλ, δίπλα σε τρομακτικά μεγάλες μπάντες, γνωρίσαμε κόσμο που μετέπειτα συνεργαστήκαμε όπως τον Στέλιο Προβή των Planet of Zeus με τον οποίο κάναμε την παραγωγή του δίσκου και γυρίσαμε την Ευρώπη δύο φορές παίζοντας από την Σόφια μέχρι και το Λονδίνο πράγμα οριακά ακατόρθωτο για μπάντα που μόλις έχει βγάλει τον πρώτο της δίσκο. Πέραν αυτών, αυτά τα 2 χρόνια σε προσωπικό επίπεδο φαντάζουν 10 και αυτό γιατί αλλάξαμε αμέτρητες παραστάσεις, ζήσαμε σε διαφορετικές πόλεις, από χωριά της Κρήτης μέχρι περιοχές του Λονδίνου και της Ν. Υόρκης όπου είδαμε πολλά από αυτά που συζητήσαμε στην πρώτη ερώτηση. Όλο αυτό από την άλλη μας διαμόρφωσε και σαν ανθρώπους, ωριμάσαμε τόσο προσωπικά όσο και μουσικά και αυτό αποτυπώνεται και στο ίδιο το Modern Panic.
Πριν την κυκλοφορία του Modern Panic είχατε ήδη βγάλει προς ακρόαση δύο από τα κομμάτια του δίσκου. Μάλιστα το Animals έτυχε και οπτικοποίησης μέσα από το αντίστοιχο βίντεο. Υποθέτω ότι θα πήρατε ήδη μία εικόνα από τις αντιδράσεις του κοινού για τα συγκεκριμένα τραγούδια.
Ο κόσμος τα έχει αγκαλιάσει και είμαστε πολύ χαρούμενοι γι’ αυτό. Το Astypalea κατάφερε και συμπεριλήφθηκε σε λίστα του Classic Rock Magazine καθώς και σε εκπομπή του KEXP Seattle radio, ενώ το Animals έχει γίνει για πολλούς ήδη το αγαπημένο τους. Τι άλλο να ζητήσουμε;
Σε αυτά τα δύο τραγούδια αγγίζετε στιχουργικά θέματα ανθρωπίνων σχέσεων γενικώς. Πώς βλέπετε σήμερα τις ανθρώπινες σχέσεις και πως τις βιώνετε εσείς;
Προσπαθούμε να αναγνωρίσουμε ότι είμαστε μέρη μιας ολότητας με την οποία πρέπει να αλληλεπιδράμε διαρκώς, προσφέροντας αδιάκοπα και όχι μόνο περιμένοντας πράγματα. Μέσα από αυτή τη διαδικασία κάποια στιγμή ίσως ολοκληρωθούμε σαν άνθρωποι.
Στα εξώφυλλα των δίσκων σας αλλά και στο εξώφυλλο του Αστυπάλαια απεικονίζονται πρόσωπα και συναισθήματα ανθρώπων. Πρόκειται για τυχαία επιλογή ή θέλετε να δώσετε κάποιο συγκεκριμένο στίγμα;
Εντάξει το ανθρώπινο πρόσωπο βγάζει κάτι πολύ έντονο και μας δίνει τη δυνατότητα να αποτυπώσουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια αυτό που θέλουμε κάθε φορά. Στο Alarm ο συγκεκριμένος τύπος έβγαζε όλο το θυμό και την ένταση χτυπώντας τον συναγερμό, τώρα έχουμε μια κοπέλα η οποία ανέκφραστη πνίγεται στα κύματα του μοντέρνου πανικού. Τόσο απλά.
Το πρώτο single από το δίσκο λέγεται Αστυπάλαια. Με την ευκαιρία, ποια είναι τα αγαπημένα σας μέρη στην Ελλάδα;
Η Αστυπάλαια, τα Χανιά και πλέον και η Ανάφη.
Το νέο σας άλμπουμ κυκλοφορεί μεταξύ άλλων και σε μία περιορισμένη έκδοση βινυλίου 180 γραμμαρίων σε marble blue χρώμα. Είστε φετιχιστές με τα βινύλια;
Όπως έχουμε πει και σε άλλες συνεντεύξεις, υπάρχει κόσμος που βιώνει έναν δίσκο σαν ένα ολόκληρο ταξίδι. Το βινύλιο σου δίνει την δυνατότητα να έρθεις πιο κοντά με μία μπάντα, ακούς τον δίσκο ολόκληρο, κρατάς το artwork και διαβάζεις τους στίχους. Γιατί να το πούμε φετίχ;
Παίζετε και εσείς rock'n'roll με την ευρύτερη έννοια. Πόσο επίκαιρο βρίσκετε το είδος στην εποχή μας; Μπορεί ακόμη να αλλάξει τον κόσμο όπως λέγανε κάποτε;
Σίγουρα το rock διαγράφει μια φθίνουσα πορεία παγκοσμίως. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν τρόποι να το διατηρήσεις φρέσκο, προσθέτοντας νέους ήχους και διαφορετικές προσεγγίσεις στο songwriting. Είναι στο χέρι του κάθε καλλιτέχνη να εξελιχθεί μέσα από αυτή τη διαδικασία και ίσως με τη σειρά του προσθέσει ένα λιθαράκι στην εξέλιξη της rock μουσικής.
Παρότι είστε νέα μπάντα έχετε κάνει ήδη μία πολύ γεμάτη περιοδεία στην Ευρώπη. Πώς σας φάνηκε η εμπειρία και πώς βιώσατε την αντιμετώπιση του κοινού στις άλλες χώρες απέναντί σας;
Ήταν απίστευτη εμπειρία, δεν νομίζω να συγκρίνεται με κάτι άλλο. Είναι στιγμές που η κούραση σε κατακλύζει, σωματική και ψυχολογική, ωστόσο ξεχνάς τα πάντα on stage. Ήμασταν τυχεροί γιατί ήταν η δεύτερη φορά που περιοδεύαμε οπότε στις περισσότερες πόλεις είχαμε ήδη ένα κοινό που γνώριζε το Alarm και αυτό μας έδινε ώθηση ακόμα και στις πιο δύσκολες πίστες. Προφανώς υπήρξαν απρόοπτα με βλάβες του βαν, ανούσια μπλόκα και κλήσεις, προβλήματα στα σύνορα και άλλα τέτοια γραφικά άλλα πάντα το live μας αποζημίωνε.
Εν τέλει, που αποσκοπείτε ως Deaf Radio; Ποιος είναι ο απώτερος στόχος σας και πού θέλετε να φτάσετε στο πλαίσιο του συγκροτήματος;
Δεν υπάρχει σαφής στόχος με την έννοια ότι ήδη πολλά από αυτά που σκεφτόμασταν όταν ξεκινούσαμε έχουν ήδη γίνει πραγματικότητα. Γράφουμε μουσική που μας εκφράζει, μιλάμε για τις σκέψεις και τις ανησυχίες μας και χτίζουμε σιγά σιγά ένα κοινό που φαίνεται να ταυτίζεται σε ένα μεγάλο βαθμό με αυτό που κάνουμε. Θέλουμε όλο αυτό να μεγαλώσει όσο γίνεται και όλες μας οι κινήσεις είναι προς αυτή την κατεύθυνση.
