Στις 29/4 η μπάντα του Αντώνη Χατζημιχάλη (madebygrey) δίνει το πρώτο της live μετά από καιρό, στο Temple, έτσι βρήκαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε μαζί του για τα μελλοντικά σχέδιά του, αλλά και την εμπειρία του από τις περιόδους αναγκαστικού εγκλεισμού.
Πώς πέρασε η πανδημία για εσένα ως madebygrey; Στα social media φαινόσαστε αρκετά δυναμικοί στο στούντιο.
Δεν μπορώ να πω ότι πέρασα καλά. Προσπαθησα να μείνω όσο περισσότερο δημιουργικός ήταν εφικτό, αλλά το μόνο ουσιαστικό μουσικά που έκανα αυτά τα 2 χρόνια είναι (εκτός της περισυλλογής) το Carnival και ένα live streaming από το στούντιο μου. Αυτό άλλαξε πέρσι το καλοκαίρι που είχα "μεταγραφές" και "αέρα ανανέωσης" στην ομάδα. Μάλιστα καναμε μια συναυλία σε άδειο μαγαζί που πιθανών να ανέβει σύντομα στο διαδίκτυο. Ήταν πολύ ωραία και δημιουργική διαδικασία το live αυτό! Είμαι σίγουρος ότι αυτό που αναφέρεις περί ενεργών social media είναι από πέρσι το καλοκαίρι! (Γέλια)
Σε επηρέασε δημιουργικά ή άλλαξε κάτι μέσα σου στη νέα συνθήκη της πανδημίας και τα επακόλουθά της (π.χ. ο επί μακρόν εγκλεισμός);
Δυστυχώς δεν ανήκω στους ανθρώπους που βρήκαν το δημιουργικό εαυτό τους μέσα σε αυτό το περιοριστικό πλαίσιο. Πέρασα μεγάλες περιόδους αμφισβήτησης και έλλειψης κινήτρων σε αυτά τα 2 χρόνια. Σίγουρα όμως έκανα ενδοσκόπηση και πήρα δημιουργικές αποφάσεις.
Πώς θα ακούγεται ο επερχόμενος νέος σου δίσκος; Θα μπορείς να μας δώσεις ένα preview περιγραφής του; Ισχύει ακόμη ο γενικός τίτλος “Music For The Deprived”;
Χαίρομαι που το ξέρεις! Ναι! Θα λέγεται Music for the deprived και ναι είναι σχεδόν έτοιμο (επιτέλους) !!! Υπολογίζω να το κυκλοφορήσω λίγο μετά το καλοκαίρι! Όσο κ αν θέλω να προσφέρω spoiler, θα αρκεστώ προσωρινά στο να σου πω ότι θα είναι κάτι διαφορετικό από τα προηγούμενα albums.
Ο τίτλος του τελευταίου σου ΕΡ “No Closure” φέρνει στο μυαλό τους Piano Magic. Σου αρέσουν τόσο ή πρόκειται περί τυχαίας ονοματοδοσίας;
Μου αρέσουν πάρα πολύ και τους θεωρώ υποτιμημένους. Πρόκειται όμως καθαρά για τυχαία ονοματοδοσία.
Το project των madebygrey ανήκει σε σένα. Γράφεις εντελώς μόνος ή προτιμάς να παίρνεις τη συμβολή και το feedback των υπόλοιπων μελών της εκάστοτε σύνθεσης;
Γράφω εντελώς μόνος και το προτιμώ. Συνήθως γράφω σε midi τις μελωδικές γραμμές για τους μουσικούς μου ή (συχνά) τις τραγουδάω. Φυσικά θα αφήσω χώρο σε κάθε μουσικό να "χρωματίσει" τη μελωδική γραμμή που του έχω δώσει με τον προσωπικό του ήχο (κάτι που φυσικά θέλω) και σαφέστατα είμαι ανοιχτός στο να ακούσω το οτιδήποτε, ειδικά αν πρόκειται για κάποιο μέρος που χρειάζεται σόλο, αλλά τον τελικό λόγο τον έχω εγώ.
Τα πράγματα όμως είναι εντελώς διαφορετικά όταν πρόκειται για οποιοδήποτε άλλο θέμα. Από σκηνική παρουσία μέχρι οργάνωση, μέχρι το οτιδήποτε, όλη η ομάδα αποφασίζει (και λιγότερο ισως εγώ). Συγκεκριμένα πχ αν είχα οποιονδήποτε άλλο κιθαρίστα εκτός του Σωτήρη, δεν ξέρω αν θα είχα καταφέρει να κάνω το οτιδήποτε δημιουργικό τον τελευταίο χρόνο τουλάχιστον. Γενικά είμαι ευγνώμων για την ομάδα που έχω δίπλα μου. Για κάθε συνεργάτη από το 2013 ως τώρα. Μόνο που τώρα τολμώ να πω πως έχω την τύχη να παίζω με dream team!
Η φυσική μορφή του πρώτου σου δίσκου, I have written a wicked book, and feel spotless as the lamb, δεν βρίσκεται εδώ και καιρό διαθέσιμη κάπου. Μήπως υπάρχουν σκέψεις για την επανακυκλοφορία του - ίσως σε βινύλιο λόγω της “μόδας” και με την ευκαιρία της δεκαετίας (του χρόνου) από την αρχική του κυκλοφορία;
Ναι, σαν σκέψη υπάρχει, αλλά είναι από τα πράγματα που σίγουρα αν γίνουν, θα γίνουν μετά την κυκλοφορία του Music for the deprived!
Τι θυμάσαι αλήθεια από εκείνη την εποχή, όπου τα κοινωνικά μέσα δεν είχαν διαδοθεί τόσο βαθιά και έπρεπε ίσως να ψάξεις λίγο περισσότερο για να εντοπίσεις ένα μελλοντικά αγαπημένο άκουσμα και, αντίστροφα, να προσπαθήσεις λίγο περισσότερο για να επικοινωνήσεις ένα DIY δημιούργημά σου;
Η προσωπική μου εμπειρία από αυτό που περιγράφεις, δεν είναι άσχημη. Έτσι ακριβώς ήταν όντως, με μόνη διαφορά ότι υπήρχε ισορροπία ανάμεσα στη προσφορά και τη ζήτηση. Τωρα κυκλοφορούν αμέτρητα άλμπουμ κάθε μέρα, αμέτρητες χορηγούμενες, αμέτρητο, άμετρο promo…Τώρα διανύουμε την εποχή που εκτός από δημιουργός, πρέπει να είσαι social media manager, content creator και copywriter, κάτι που βρίσκω απόλυτα κατανοητό και δεν το κατακρίνω σε καμία περίπτωση. Παρ'ολα αυτά διατηρώ το δικαίωμα να μην μου αρέσει!
Το τελευταίο σας live ως madebygrey έγινε στo Ziria Festival το καλοκαίρι του ‘19, λίγους μήνες πριν ξεσπάσει η πανδημία. Τι έχεις να θυμάσαι από αυτό το live;
Απο τις ωραιότερες αναμνήσεις! Έχω σίγουρα να θυμάμαι πολλά από τότε! Ένα από αυτά είναι που παίζαμε την ίδια μέρα με Last Drive, κάτι που ήταν εφηβική φαντασίωση και συνέβη τυχαία! Ένα άλλο, που σίγουρα δε ξεχάσω ποτέ, ήταν που ξέχασα να πάρω το merch μαζί!!! (Γέλια)
Ανυπομονώ να μας δωθεί ξανά η ευκαιρία να παίξουμε εκτός Αττικής.
Τι πρέπει να περιμένουμε από τη συναυλία της 29ης Απριλίου στο Temple; Ποια θα είναι η σύνθεση της μπάντας αυτή τη φορά;
Να περιμένετε σεβασμό στο ακροατήριο, αγάπη για αυτό θα προσφέρουμε όλοι και … μερικά spoilers από αυτά που θα γίνουν μετά το καλοκαίρι! Λοιπόν, στη σκηνή μαζί μου, όπως και στο άλμπουμ θα είναι ο Βασίλης Σερδενιώτης στα τύμπανα, η Αλεξάνδρα Χαραλαμπίδου στο μπάσο, ο Σωτήρης Μαλεζίδης στη κιθάρα, η Στέλλα Εμμανουηλίδου στο τσέλο, ο Λάμπης Μητσιάκης στο τρομπόνι και ο Κώστας Νικολάου στο βιολί! Στον ήχο όπως πάντα θα είναι η Παρασκευή Τσεσμελή!
