Οι Mother Of Millions ανήκουν στην ελίτ του ελληνικού prog από πλευράς ποιότητας, αλλά και από πλευράς δημοφιλίας. Αυτήν την Παρασκευή 13/5 δίνουν στο Gagarin 205 την πρώτη τους συναυλία μετά το άνοιγμα των συναυλιακών χώρων και αναζητούν τα βήματά τους μετά τον χαμό του Μάκη Τσαμκόσογλου. Ο Κώστας Κωνσταντινίδης απαντά στις ερωτήσεις του Μιχάλη Κουρή, ο οποίος καταγράφει τις απαντήσεις με έναν μικρό κόμπο στο λαιμό.

Αρχικά, συγχαρητήρια για το νέο σας ΕΡ (Orbit). Στο οποίο ξεκινάτε με το ερώτημα Where Do We Go From Here... Ποιο είναι το δικό σας "εδώ" και προς τα πού πιστεύετε πως κατευθύνεστε τώρα;

Γειά χαρά κι ευχαριστούμε πολύ! Το ”εδώ” μας είναι η απώλεια, χάσαμε έναν φίλο και συνεργάτη, έναν άνθρωπο που ήταν ψυχή της μπάντας. Το εδώ μας είναι και η επόμενη μέρα, η ανάγκη μας να μιλήσουμε για την απώλεια, να εκφράσουμε το πένθος μέσα από τη μουσική, και η έκφρασή μας να ανατροφοδοτηθεί από το κοινό. Έτσι προέκυψε το EP και η εισαγωγή του ως ερώτημα. Η προσπάθειά μας να ανακαλύψουμε που πηγαίνουμε συνεχίζεται.

Πώς προέκυψε η διασκευή στη Florence;

Το κομμάτι αυτό θέλαμε να το διασκευάσουμε κάποια χρόνια χωρίς κάποιο ιδιαίτερο context. Πέρα όμως από το πόσο μας αρέσει σαν τραγούδι, μιλάει για το κενό της απώλειας και η ερμηνεία που του δίνουμε ταίριαξε απόλυτα με το συνολικό ύφος της νέας μας κυκλοφορίας.

Αντίστοιχα, πώς αποφασίσετε να προσεγγίσετε ξανά το δικό σας Rome;

Το Rome είναι από τα αγαπημένα μας κομμάτια, και μπορούσε με ευκολία να σταθεί σε μια πιανιστική εκτέλεση. Απογυμνωμένο από την ενορχήστρωσή του, κουμπώνει νοηματικά στο πλαίσιο του νέου EP, και με το στίχο του, αλλά και ως μια συνομιλία με το παρελθόν μας.

Πότε να αναμένουμε τη διάδοχη κατάσταση του Artifacts; Υπάρχει κάτι έτοιμο αυτήν την στιγμή που μιλάμε; Ποιες αλλαγές να περιμένουμε στον επερχόμενο δίσκο;

Ο επόμενος δίσκος ετοιμάζεται τη στιγμή που μιλάμε, δεν μπορώ με σιγουριά να πώ πότε θα είναι έτοιμος, ούτε ακριβώς πως θα ακούγεται, αλλά νομίζω θα συνεχίζει από το σημείο που το αφήνουμε στο Orbit.

Αυτήν την περίοδο υπάρχουν πολλά μέτωπα ανοιχτά στην Ευρώπη: covid, πόλεμος στην Ουκρανία, οικονομική κρίση εκ νέου… Νιώθετε κι εσείς πως μπαίνουμε σε μια νέα εποχή; Ως καλλιτέχνες και, αν θέλετε, ως σκηνή, ποια θα έπρεπε να είναι η αντίδρασή μας σε όλα αυτά;

Κάθε εποχή έχει τις δυσκολίες της, το χρέος των καλλιτεχνών για μένα είναι να παίρνουμε θέση, να μιλάμε για τις δυσκολίες, να θέτουμε φορτισμένα ερωτήματα. Όχι να δημιουργούμε νησίδες ευφορίας που αποσυνδέουν από την πραγματικότητα, για τον χρόνο που διαρκεί ένας δίσκος ή ένα live, αλλά με το έργο μας και τη στάση μας να επιστρέφουμε επεξεργασμένα, μέσα από το δικό μας φίλτρο, όλα όσα βιώνουμε.

Τη στιγμή που μιλάμε, τα καλλιτεχνικά events είναι ξανά ελεύθερα και υποθέτω πως, εκτός από τις δικές σας συναυλίες προφανώς, παρακολουθείτε την κίνηση στην σκηνή. Τι διαθέσεις ανιχνεύετε από κοινό και μουσικούς;

Ακόμα υπό διαμόρφωση είναι νομίζω οι διαθέσεις, αλλά αυτό που βλέπω σίγουρα είναι πως υπάρχει μεγάλη δίψα για ζωντανά events.

Πώς ήταν λοιπόν η πρώτη σας συναυλία μετά από τόσον καιρό (σ.σ. Θεσσαλονίκη 5/5, μαζί με Playgrounded);

Αν και σπάσαμε τον πάγο και περάσαμε πολύ ωραία, θα θέλαμε να παίξουμε κι άλλο. Όπως υποσχεθήκαμε και στο κοινό της Θεσσαλονίκης, θα επιστρέψουμε σύντομα με μεγαλύτερο setlist!

Ποια είναι τα επερχόμενα σχέδιά σας μετά τη συναυλία της 13/5;

Συνεχίζουμε τη σύνθεση του επόμενου full-length album μας κι ετοιμαζόμαστε για το ProgPower Europe, στις 30 Σεπτεμβρίου στην Ολλανδία. Στα σχέδιά μας είναι μερικές ακόμη ημερομηνίες στην Ευρώπη, τις οποίες θα ανακοινώσουμε όταν επιβεβαιωθούν.

Εσάς δεν θα σας ρωτήσω πώς σας επηρέασε η πανδημία, μιας και είναι σαφές πως είχατε σημαντικότερα θέματα να επιλύσετε ατομικά και ως μπάντα. Πώς όμως διαχειρίζεστε ή ακόμη και ξεπερνάτε μια τόσο σοβαρή απώλεια;

Όσο επεξεργαζόμαστε το συναίσθημά μας και το διοχετεύουμε στη μουσική μας, νομίζω θα μαθαίνουμε να ζούμε με την απώλεια. Η απουσία του Μάκη είναι ακόμη στο τραπέζι, δεν ξέρω αν ποτέ ξεπερνιέται. Σε προσωπικό επίπεδο τη διαχειρίζεται ο καθένας με τον τρόπο του, και σε επίπεδο μπάντας προσπαθούμε ακόμα να επαναπροσδιορίσουμε το τι σημαίνουν οι Mother χωρίς το Μάκη.