Μια ελληνογερμανική συνεργασία έλαβε χώρα την περασμένη Κυριακή στο Blackbird Underground Music Stage. Οι Cook Ray’s Gone ταξίδεψαν από τη Γερμανία και μοιράστηκαν τη σκηνή με τους Αθηναίους SuperPuma και τον God In A Cone.
Η Αθήνα έχει φορέσει τα αποκριάτικα της, από το Μεταξουργείο αντηχούν οι ιαχές των μασκαράδων, ενώ εγώ φτάνω έξω από το άδειο λόγω ώρας Blackbird. Λίγο πιο μέσα στη στοά, τα σκαλιά με φέρνουν στο Bums, όπου θα περάσω το υπόλοιπο της βραδιάς. Ο χώρος ήταν σχετικά γεμάτος και αυτό δικαιολογείται απόλυτα μιας υπήρχε μεγάλη υποστήριξη για το συγκρότημα που άνοιγε την βραδιά.
Οι Cook Ray’s Gone έρχονται από την Γερμανία και αποτελούνται από τους Sasi στα φωνητικά , τον Martin στη κιθάρα και τα φωνητικά, τον Jochen στη κιθάρα, τον Peter στο μπάσο και τέλος τον Mollerie στα τύμπανα. Ο καθένας θα μπορούσε να ρωτήσει γιατί να έρθουν στην Ελλάδα για συναυλία και γιατί δεν τους γνωρίζουμε αφού έρχονται από το εξωτερικό, η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός ότι ένα από τα μέλη της μπάντας είναι εδώ και μερικά χρόνια μόνιμος κάτοικος Αθήνας. Οι Cook Ray’s Gone έχουν ήδη στο ενεργητικό τους τρεις δίσκους (From Unit Earth to Universe το 2008, Songs Alive το 2009, Melkways Through Soul το 2010) με live εμφανίσεις όπως αυτή στο Bums να αποτελούν τον προπομπό του επερχόμενου δίσκου τους.
Αντίθετα από την προηγούμενη εμφάνιση τους στο Χοροστάσιο, που είχε φανερά πιο έντονο ψυχεδελικό χαρακτήρα, τα νέα κομμάτια είναι πολύ ροκ με πολλές εναλλαγές στο ρυθμό κι τη μελωδία . Εκτός από την πολυδιάστατη παρουσία των 3 κιθαριστών πάνω στη σκηνή μεγάλη εντύπωση προκάλεσαν και τα φωνητικά των νέων κομματιών από τον Sasi, που ηχούν πολύ ταιριαστά, από όσα μπορέσαμε να καταλάβουμε στην ζωντανή εκτέλεση. Όλα τα κομμάτια που μας παρουσίασαν είχαν μεγάλη διάρκεια, αντίστοιχο με το χειροκρότημα του κόσμου που σίγουρα θα τους φέρει ξανά στην πόλη μας.
Αμέσως μετά τους Γερμανούς τη σκηνή ανέλαβαν οι SuperPuma. Όσοι παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στην εγχώρια heavy rock σκηνή θα τους γνωρίζουν και πιθανώς να τους έχουν παρακολουθήσει ζωντανά σε κάποια σκηνή. Το σχήμα είναι δραστήριο εδώ και μια δεκαετία και έχει στο ενεργητικό του ένα full length album (Big Cats on the Prowl, 2011) και δυο split κυκλοφορίες με τους Yellow Devil Sauce (2016) και τους Universe 217 (2013), ενώ πλέον βρίσκεται στα σκαριά ένα νέο άλμπουμ που αναμένεται κάποια στιγμή μέσα στη χρονιά. Από τη συγκεκριμένη δουλειά μάλιστα είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε ένα αρκετά αντιπροσωπευτικό δείγμα γραφής.
Να σημειώσουμε πως το live τους ξεκίνησε με ελαφρώς παράδοξο τρόπο καθώς διασκεύασαν το πασίγνωστο In The Air Tonight του Phil Collins! Αυτή βεβαίως δεν ήταν η μοναδική διασκευή καθώς λίγο αργότερα αποδόθηκε το Julie Paradise των αγαπημένων Screaming Trees (από το κλασικό Sweet Oblivion του 1992). Για το φινάλε μας επιφύλαξαν ένα από τα highlight της βραδιάς, καθώς στη σκηνή ανέβηκε ο κιθαρίστας Martin των Cook Ray’s Gone για να τους συνοδεύσει σε ένα ωραίο τζαμάρισμα.
Το κλείσιμο της βραδιάς ανατέθηκε στον God In A Cone, το project δηλαδή του Νίκου Μαρίνου (τραγουδιστή των Madleaf και Slitherum). Την δουλειά του God In A Cone την έχουμε παρουσιάσει ήδη μέσω της στήλης Local Jams, επίσης πρόσφατα μιλήσαμε με τον Νίκο Μαρίνο για να μας εξηγήσει τα κίνητρα πίσω από τη δημιουργία του συγκεκριμένου project. Πρέπει να αναφέρουμε ότι ο Μαρίνος έχει σπάσει κάθε ρεκόρ παραγωγικότητας, καθώς στους λίγους μήνες που υφίσταται το παρόν project έχει κυκλοφορήσει 3 (!) άλμπουμ (Agrypnia, The Sex Is Fear και Obscurist), όλα με υλικό υψηλού επίπεδου.
Αφού μαζεύτηκαν από τη σκηνή οι κιθάρες και τα υπόλοιπα όργανα των δυο συγκροτημάτων που προηγήθηκαν, στη σκηνή στήθηκε ένας πάγκος όπου τοποθετήθηκε το laptop του God In A Cone μαζί με τα υπόλοιπα «σύνεργα» του. Η μουσική του God In A Cone είναι σαφώς πιο heavy απ’ ό,τι προδιαθέτει η όψη ενός Mac υπολογιστή. Συγκεκριμένα έχουμε να κάνουμε με μια μίξη industrial ήχων με gothic αισθητική και heavy ξεσπάσματα με «επιθετικά» φωνητικά, όλα αυτά με βάση τους ηλεκτρονικούς ήχους. Αυτή ήταν μόλις η δεύτερη ζωντανή εμφάνιση του God In A Cone οπότε ήταν λογικό να μας παρουσιάσει μια επιλογή από τις τρεις μέχρι στιγμής δουλειές του. Ανάμεσα στις καλύτερες στιγμές θα κατέτασσα τo DWN, το ομώνυμο God In A Cone, το κεφάτο Pistola και το σαρωτικό Run Zombie. Για το τέλος, ο Μαρίνος κάλεσε στη σκηνή τον Βασίλη, τραγουδιστή των SuperPuma, για να το συνοδεύσει στα φωνητικά στο τελευταίο κομμάτι, για να κλείσει έτσι σε παρεΐστικη ατμόσφαιρα μια χορταστική βραδιά.
Όσοι βρέθηκαν στο BUMS πρέπει να έφυγαν ικανοποιημένοι, με πολύ φθηνό εισιτήριο (6 ευρώ) είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τρία ενδιαφέροντα σχήματα (το ένα εκ των οποίων από το εξωτερικό) και να περάσουν όμορφα ένα βράδυ Κυριακής που συνήθως συνεπάγεται μουντά συναισθήματα. Όμως, όπως καλά γνωρίζουμε, η μουσική έχει τη δύναμη να κάνει τα πράγματα λίγο πιο όμορφα, έστω και προσωρινά.
Κείμενο: Κωνσταντινος Αναγνωστόπουλος (God In A Cone, SuperPuma), Παναγιώτης Μαλαφής (Cook Ray's Gone) / Φωτογραφίες: Παναγιώτης Μαλαφής (God In A Cone, Cook Ray's Gone), Κατερίνα Μακρυγιάννη (SuperPuma)
