Με ένα εντυπωσιακό sold out στο Academy συνοδεύτηκε η παρουσίαση του τρίτου άλμπουμ των 1000mods, οι οποίοι για ακόμα μια φορά απέδειξαν ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο. Συνοδοιπόροι τους οι Θεσσαλονικείς Naxatras, οι οποίοι στην πρώτη τους εμφάνιση σε τόσο μεγάλο χώρο αποδείχτηκαν αντάξιοι της περίστασης.
Οι Naxatras είναι η αλήθεια ότι κατάφεραν να δημιουργήσουν μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα έναν σημαντικό θόρυβο γύρω από το όνομα τους (πάντα στα πλαίσια του heavy rock ακροατηρίου). Καθόλου άδικα, καθώς το μέχρι τώρα υλικό που έχουν δισκογραφήσει είναι άκρως ποιοτικό. Την άνοιξη του 2015 κυκλοφόρησαν το ομώνυμο ντεμπούτο τους και πέρυσι ηχογράφησαν αρχικά ένα EP δύο κομματιών και αμέσως μετά το δεύτερο LP τους με τίτλο ΙΙ (διαβάστε περισσότερα εδώ).
Το τρίο παρά το αναμενόμενο άγχος απέδωσε πολύ καλά, αναπαράγοντας το ψυχεδελικό heavy rock και την ατμόσφαιρα των δίσκων τους, ενώ σε κάποια σημεία υπήρχαν περάσματα ατόφιου stoner rock, εκεί κυρίως ήταν που ανέβηκαν σημαντικά οι εντάσεις. Το υλικό τους κατά βάση είναι ορχηστρικό με κάποιες εξαιρέσεις όπως το Sun Is Burning, βέβαια η (πρακτικά) έλλειψη στίχων δεν μπορεί να θεωρηθεί μειονέκτημα με δεδομένο ότι οι συνθέσεις τους είναι πλούσιες σε κάθε επίπεδο και κατά τη διάρκεια τους εξελίσσονται πολλές ιδέες.
Μπορεί να είναι ακόμα στα πρώτα τους βήματα αλλά είναι ξεκάθαρο ότι έχουν τη στόφα της μεγάλης μπάντας. Το σημαντικότερο κατόρθωμα τους είναι ότι κάθε live τους και κάθε νέα ηχογράφηση τους την περιμένουμε με περίσσιο ενδιαφέρον, προσδοκώντας κάτι συναρπαστικό κάθε φορά. Επίσης, έχουν ξεφύγει εντελώς από τη λογική «ένα ακόμα heavy rock γκρουπ». Ποντάρουμε πολλά σε αυτούς για το μέλλον και ευχόμαστε να μας δικαιώσουν.
Οι 1000mods κυκλοφόρησαν πριν λίγους μήνες το εξαιρετικό τρίτο τους άλμπουμ Repeated Exposure To… (διαβάστε την κριτική του Soundgaze εδώ) ωστόσο η επίσημη παρουσίαση του στο αθηναϊκό κοινό καθυστέρησε μέχρι τις αρχές του νέου έτους (εξαιρούμε την εμφάνιση τους στο πρώτο Desert Fest καθώς εκεί το set τους αναγκαστικά είχε μικρότερη διάρκεια). Ως venue επιλέχτηκε το ευρύχωρο Academy της Πειραιώς, το οποίο μάλιστα ήταν αυτοί που είχαν εγκαινιάσει πριν ένα χρόνο και κάτι (θυμηθείτε την ανταπόκριση από τότε).
Τους 1000mods είχα την τύχη να τους παρακολουθήσω από το ξεκίνημα τους, πριν ακόμα κυκλοφορήσουν το ντεμπούτο τους. Όλες αυτές τις φορές που τους έχω δει ζωντανά το στοιχείο που με έχει εντυπωσιάσει είναι ότι σε κάθε live τους παρουσιάζουν αξιοσημείωτη βελτίωση. Πολλά έχουν αλλάξει βέβαια από τότε που τους πρωτοείδα. Το παρθενικό τους άλμπουμ το είχαν παρουσιάσει στο Aν με ελεύθερη είσοδο, τώρα για τη νέα τους δουλειά έκαναν το άλμα στο πολύ μεγαλύτερο Academy με κανονικό εισιτήριο μάλιστα. Τότε είχαμε συνηθίσει το στήσιμο της σκηνής να το κάνουν οι ίδιοι μέσα σε 10 λεπτά, τώρα χρειάστηκε να περάσει ένα γεμάτο μισάωρο για να είναι όλα στην εντέλεια, μάλιστα ένα άσπρο πανί είχε καλύψει την πρόσοψη της σκηνής ώστε να μην φαίνονται οι προετοιμασίες. Το πανί έπεσε με το ξεκίνημα του live των 1000mods δημιουργώντας έτσι ένα εντυπωσιακό θέαμα.
Η αλήθεια ήταν ότι είχαμε κάποια περιέργεια για το πώς θα ακούγονται τα νέα τους κομμάτια ζωντανά, αν και από τις ακροάσεις του δίσκου είχαμε σχηματίσει την εντύπωση ότι ήταν προορισμένα για να ακούγονται live. Αυτή η άποψη επιβεβαιώθηκε και στην πράξη καθώς συνθέσεις σαν τα Loose, Above 179 και The Son αποδόθηκαν με εκρηκτικό τρόπο. Ανάμεσα σε αυτά ακούστηκαν επιλογές από τον προηγούμενο δίσκο τους Vultures (2014) όπως τα Claws, Low, She που μας υπενθύμισαν πόσο ποιοτική ήταν και η προηγούμενη δουλειά τους. Εκεί όμως που το live απογειώθηκε ήταν όταν «επισκεφτήκαν» το μαγικό ντεμπούτο τους Super Van Vacation (2011). Έχουν ειπωθεί πολλά για το συγκεκριμένο δίσκο, αλλά η αξία του φαίνεται κάθε φορά που τα κομμάτια του αναπαράγονται ζωντανά. Η τριπλέτα Road To Burn – Vidage – Super Van Vacation αποτελεί ορθώς την ραχοκοκαλιά των συναυλιών τους. Ποιος καλύτερος τρόπος να βάλεις στο κλίμα της συναυλίας το κοινό από το αργόσυρτο Road To Burn (έτσι ξεκινούσε άλλωστε το άλμπουμ), να το ξεσηκώσεις πριν το φινάλε με το εκπληκτικό Vintage και να το αποχαιρετίσεις με το Super Van Vacation (όπως ακριβώς έκλεινε και το cd);. Καλοδεχούμενο πάντα και το χιτάκι El Rollito που δημιουργεί πάντα το σχετικό πανικό. Ενώ στα φρέσκα κολλήματα θα βάζαμε το Into The Spell με το οποίο ξεκίνησαν το encore και κάτι μας λέει ότι δύσκολα θα βγει από το setlist του συγκροτήματος.
Στο καθαρά μουσικό κομμάτι οι Χιλιομοδίτες υπήρξαν άψογοι. Ως μπάντα είναι άκρως δεμένη εδώ και χρόνια και οι πολλές συναυλίες και οι περιοδείες στο εξωτερικό έχουν σφυρηλατήσει ένα στιβαρό χαρακτήρα και τους έχουν γεμίσει αυτοπεποίθηση. Βέβαια το σημαντικότερο είναι ότι πρόκειται για «παιχταράδες». Η δουλειά του κιθαριστικού δίδυμου των Γιώργου – Γιάννη είναι πραγματικά εντυπωσιακή, ο drummer Λάμπρος θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι δύναμη της φύσης ενώ ο Δάνης εκτός από καλός μπασίστας βελτιώνεται συνεχώς στον τομέα των φωνητικών. Ειδικά στο συγκεκριμένο live θα ήταν να δύσκολο να βρούμε οποιοδήποτε ψεγάδι στη απόδοση του γκρουπ. Αναμφίβολα ήταν σημαντικό ότι έπαιζαν μπροστά σε ένα κοινό που ήταν δικό τους και δεν χρειαζόταν ιδιαίτερες αφορμές για να εκραγεί (σε κάποια κομμάτια οι αντιδράσεις του κόσμου ήταν στα όρια της αλλοφροσύνης, ειδικότερα στους ύμνους από το ντεμπούτο των Mods).
Κλείνοντας, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τη χώρα μας ότι διαθέτει τρία σχήματα (1000mods, Planet of Zeus, Nightstalker) που ανήκουν στην ελίτ του ευρωπαϊκού heavy rock. Το λέμε και το εννοούμε, κάθε άλλο παρά χαριστικά διατυπώνουμε την παραπάνω άποψη. Όποιος παρακολουθεί live ή ακούει τους δίσκους των τριών προαναφερόμενων ονομάτων μπορεί με ευκολία να διαπιστώσει πως από την εποχή του «χύμα» και του ακατέργαστου έχουμε περάσει στην εποχή του επαγγελματικού και φροντισμένου σε κάθε επίπεδο.
Κείμενο: Κωνσταντίνος Αναγνωστόπουλος - Φωτογραφίες: Μιχάλης Κουρής
